Ο πάπυρος χρονολογείται από τον 6ο μ.Χ. αιώνα, έχει μέγεθος περίπου όσο μια σημερινή πιστωτική κάρτα και είχε ανακαλυφθεί από την καθηγήτρια ιστορίας του Χάρβαρντ Κάρεν Κινγκ τον Σεπτέμβριο του 2012.
Τότε ωστόσο, τόσο το Βατικανό όσο και διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί είχαν σπεύσει να τον χαρακτηρίσουν πλαστό και να διαβεβαιώσουν πως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Λίγες όμως μόλις ημέρες πριν από το Πάσχα - σε μια προφανώς στοχευμένη δημοσίευση - οι επιστήμονες του Χάρβαρντ υποστήριξαν πως αφού εξέτασαν ενδελεχώς το κομμάτι αυτού του αρχαίου πάπυρου, το οποίο οι ίδιοι ονόμασαν «Ευαγγέλιο της Συζύγου του Ιησού» επιβεβαίωσαν ότι το έγγραφο αυτό είναι αρχαίο και δεν αποτελεί προϊόν σύγχρονης πλαστογραφίας.
Το κείμενο του παπύρου έχει γραφτεί στα αρχαία κοπτικά, στη γλώσσα των Αιγύπτιων Χριστιανών της εποχής και αποτελείται από οκτώ ως επί το πλείστον ευανάγνωστες σκοτεινές γραμμές στο μπροστινό μέρος και έξι δυσανάγνωστες ξεθωριασμένες γραμμές στο πίσω μέρος.
Ο πάπυρος περιέχει έναν διάλογο στον οποίο ο Ιησούς μιλά στους μαθητές του. Σε κάποιο σημείο αναφέρεται στη «σύζυγό» του που περιλαμβάνει τη φράση «ο Ιησούς τούς είπε, "η γυναίκα μου..."», αλλά και άλλες, όπως: «θα μπορεί να είναι μαθήτριά μου», «η Μαρία το αξίζει αυτό» και «όσο για μένα, θα σταθώ πλάι της προκειμένου να...».
Οπως επισημαίνει πάντως η Κάρεν Κινγκ το γεγονός ότι επιβεβαιώθηκε η αυθεντικότητα του συγκεκριμένου πάπυρου αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ιησούς είχε παντρευτεί.
«Απλά αυτό το έγγραφο δείχνει φως στις συζητήσεις που έκαναν οι πρώτοι Χριστιανοί για τον αν ο ιδανικός τρόπος της χριστιανικής ζωής ήταν αυτός ενός ανύπαντρου» συμπλήρωσε η καθηγήτρια.
Η Κάρεν Κινγ επισημαίνει πάντως ότι αυτό που αποδεικνύει ο πάπυρος είναι ότι «γυναίκες, μια σύζυγος, μια μητέρα, μια κοπέλα που αναφέρεται ως "Μαρία" θα μπορούσαν να είναι μαθήτριες του Ιησού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου