Στην τρίτη χιλιετία η παγκόσμια στάθμη των ωκεανών μπορεί να ανέβει κατά 5 και μπορεί και ακόμη και κατά 10 μέτρα σε σχέση με τη σημερινή. Είναι σαφές ότι αυτές οι μακροπρόθεσμες προγνώσεις μπορούν να γίνονται μόνο κατά προσέγγιση. Ενώ οι βραχυπρόθεσμες είναι πιο ξεκάθαρες.
Προς το τέλος του 21ου αιώνα η στάθμη του νερού θα ανέβει εγγυημένα κατά 1 μέτρο, ενώ προς το τέλος του 22ου ήδη θα ανέβει κατά τρία μέτρα, λέει ο περιβαλλοντολόγος Αλεξέι Κοκόριν:
Στη Γη υπάρχουν περιοχές όπου η αύξηση της στάθμης του νερού κατά ένα μέτρο μπορεί να αποβεί μοιραία. Οι Μαλδίβες σίγουρα δεν θα επιβιώσουν. Ένας μεγάλος αριθμός πόλεων που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο, κυρίως στην Νοτιοανατολική Ασία (Καλκούτα, Μπανγκόγκ, Σαγκάη, Χονγκ Κονγκ), είναι ευαίσθητες ως προς την άνοδο της στάθμης του νερού.
Γι’ αυτές το κατά ένα μέτρο είναι ήδη πολύ άσχημα, ενώ κατά τρία μέτρα είναι ένας ολόκληρος κατακλυσμός. Για τη ρωσική Αγία Πετρούπολη η άνοδος της στάθμης του νερού κατά ένα μέτρο δεν είναι και τόσο τρομακτική, όμως τα τρία μέτρα θα χρειαστούν πολύ μεγάλες επενδύσεις για κατασκευή της προστασίας.
Στο Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση είναι βέβαιοι ότι μπορούν να αποφευχθούν η μεγάλες απώλειες εάν ήδη από σήμερα περάσουμε στη χρήση της «πράσινης» ενέργειας, μειώνοντας τις επικίνδυνες εκπομπές στην ατμόσφαιρα, σταματώντας με άλλους τρόπους την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ωστόσο δεν είναι όλοι οι ειδικοί τόσο βέβαιοι ότι η παρατηρούμενη αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος στη Γη οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Γι’ αυτά τα συμπεράσματα δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία, πιστεύει η μετεωρολόγος Ελένα Βολοσιούκ:
Να εξαχθούν συμπεράσματα για την αύξηση της θερμοκρασίας βασιζόμενοι μόνο πάνω στα στοιχεία για τα τελευταία 50 χρόνια δεν είναι και πολύ σωστό. Διότι η θερμοκρασία έτσι κι αλλιώς υφίσταται αλλαγές σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο: και κατά τη διάρκεια της ημέρας, και κατά τη διάρκεια του έτους και ούτω καθεξής.
Εάν η τάση για την αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία παρατηρείται την τελευταία δεκαετία, συνεχιστεί, τότε αυτό θα οδηγήσει σε μια συγκεκριμένη μετατόπιση των κλιματικών ζωνών και την αύξηση της στάθμης των ωκεανών. Όμως δεν είναι όλα τόσο απλά. Η αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα μπορεί συνοδεύεται από την τήξη των παγετώνων.
Αυτή με τη σειρά της μπορεί να αλλάξει την αλατότητα του νερού, και αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξει η θερμοκρασία πήξης του νερού των ωκεανών. Και με αυτή σχετίζεται η θερμοκρασία της επιφάνειας της γης σε πλανητική κλίμακα.
Νωρίτερα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν, μιλώντας στη Βαρσοβία σε Διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή, επισήμανε ότι η σύγχρονη γενιά αναπνέει αέρα με περιεκτικότητα ρεκόρ του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και ότι σήμερα παρατηρούνται οι υψηλότεροι ρυθμοί της τήξης των παγετώνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου