ΕΓΩ

Αγαπητοί φίλοι του Blog πλησιάζουν χριστούγεννα μέρες αγάπης μέρες χαράς , όμως τι γίνεται με το εγώ μας;
Μέ συνοδεία λοιπόν ευχάριστων εορταστικών εικόνων ας δούμε λίγο το εγώ.

Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το σύμπαν -με μια μικρή, ασήμαντη εξαίρεση- αποτελείται από τους άλλους.

 Ποτέ να μη μιλάς άσχημα για τον εαυτό σου.

 Εγωιστής: ένα άτομο που ενδιαφέρεται περισσότερο για τον εαυτό του παρά για μένα.

 Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.

 Ο πόνος και η ευτυχία είναι καταστάσεις του Εγώ. Ξεχάστε το Εγώ.

 Ποτέ μην αφήνεις το εγώ σου να έρχεται πολύ κοντά στη θέση που έχεις, αλλιώς, όταν η θέση σου χαθεί, θα συμπαρασύρει και το εγώ σου.

 Η μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να μιλάς για τον εαυτό σου σε έναν απρόσωπο τόνο.

 Ο εγωισμός είναι το αναισθητικό που απαλύνει τον πόνο της ηλιθιότητας.

 Το «εγώ» είναι μισητό. Αλλά, εννοείται, το «εγώ» των άλλων.

 Ο εγωισμός υποφέρει περισσότερο από την καταδίκη των γούστων μας παρά των απόψεών μας.

 Ένας μέρος του εαυτού μου υποψιάζεται ότι είμαι ένας χαμένος και ένα άλλο μέρος πιστεύει ότι είμαι παντοδύναμος θεός.

 Το εγώ είναι ένας άλλος.

 Δεν έχει σημασία αν χάνεις ή κερδίζεις. Αυτό που έχει σημασία είναι αν χάνω ή κερδίζω εγώ.

 Μέσω του «Εσύ» ένας άνθρωπος γίνεται «Εγώ».

 Εγωιστής είναι αυτός που δεν αφιερώνει κάθε λεπτό της ζωής του για να εξασφαλίσει την ευτυχία όλων των άλλων εγωιστών.

 Το γεγονός της ιδιοκτησίας σε παγώνει για πάντα στο «Εγώ» και σε διώχνει για πάντα από το «Εμείς».

 Να παίρνετε ό,τι σας αρέσει στα σοβαρά, εκτός από τον εαυτό σας.

 Αυτός που αγαπάει μονάχα τον εαυτό του, σπάνια έχει αντίζηλους.


Να είσαι ο εαυτός σου. Ποιος άλλος έχει περισσότερα προσόντα για να το κάνει αυτό;

 Συνήθως δεν είναι εποικοδομητικό για τους ανθρώπους να προσπαθούν να αποδυναμώσουν το Εγώ τους. Χρειάζεται να ωριμάσει. Μετά πέφτει μόνο του από το κλαδί, σαν ώριμο φρούτο.

 Η ζωή δεν έχει να κάνει με το να βρεις τον εαυτό σου, αλλά με το να τον επινοήσεις.

 Πάντα ήμουν αφοσιωμένος σε μια υπέροχη φιλοδοξία: Να ευχαριστήσω τον εαυτό μου.

 Η ευτυχία μου είμαι εγώ. Όχι εσύ. Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί να είσαι περαστική, αλλά και επειδή θέλεις να είμαι αυτό που δεν είμαι.

 Το να εξαρτάσαι από τον εαυτό σου, είναι καμιά φορά η χειρότερη εξάρτηση.

 Το Εγώ δεν είναι κυρίαρχο στο ίδιο του το σπίτι.

 Ο ιερός σου τόπος είναι εκεί όπου μπορείς να βρεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά.

 Ο εγωιστής δεν ανέχεται τον εγωισμό.

 Η μόνη γόνιμη περιφρόνηση είναι εκείνη που αφορά τον εαυτό μας, γιατί έτσι μπορούμε να τον υπερβούμε και να τον ξαναπλάσουμε.

 Όσο περισσότερο αγαπάς τον εαυτό σου, τόσο γίνεσαι μεγαλύτερος εχθρός του.

 Το να μη μιλάει κανείς ποτέ για τον εαυτό του είναι μια πολύ εκλεπτυσμένη μορφή υποκρισίας.

 «Όχι δεν πρέπει να νιώθω κύριος, μα δούλος του εαυτού μου», σκέφτηκε και η σκέψη του αυτή τον χαροποίησε.

 Δεν είναι άνθρωπος όποιος δεν αγαπάει κανέναν εκτός από τον εαυτό του.

 Ο εγωισμός πρέπει πάντα να συγχωρείται, ξέρετε, επειδή δεν υπάρχει ελπίδα θεραπείας.

 Ο ατομικισμός είναι το λίκνο της χυδαιότητας.


 Το να εύχεσαι να ήσουν κάποιος άλλος σημαίνει πως πάει στράφι αυτό που είσαι.

 Θα ‘θελα να ‘μουν γυναίκα για να τα φτιάξω με έναν άντρα σαν κι εμένα.

 Όλοι οι πόλεμοι, οι καβγάδες, οι συγκρούσεις, έχουν την προέλευσή τους στο πρωτόγονο ένστικτο να τις βγάλουμε έξω και να μετρήσουμε ποιος την έχει πιο μεγάλη.

 Είναι καιρός να αφήσουμε τους εγωισμούς και να κοιτάξουμε λίγο τον εαυτό μας.

 Θα εκδικηθώ τον εαυτό μου με τον πιο βάναυσο τρόπο που μπορείς να φανταστείς. Θα τον ξεχάσω.

 Ποτέ να μη μιλάς για τον εαυτό σου: αν τον εγκωμιάζεις δείχνει κενότητα, αν τον κατηγορείς, δειλία.

 Πρέπει κανείς να εφεύρει τον εαυτό του.


 Άμα πεθάνω εγώ, φούρνος να μην καπνίσει.

 Οι μεγάλες αρετές κάνουν τον άνθρωπο αξιοθαύμαστο, τα μικρά ελαττώματα τον κάνουν αξιαγάπητο.

 Αρετές μας είναι τα ελαττώματά μας που τα παραδεχτήκαμε.

 Έχει όλες τις αρετές που απεχθάνομαι και κανένα από τα ελαττώματα που θαυμάζω.

 Τα εφτά που δεν πρέπει να έχεις: Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία.

 Δεν είναι δυνατόν να καταλάβεις έναν άνθρωπο από την πρώτη ματιά. Τις αρετές συνήθως καλύπτει το πέπλο της σεμνότητας, ενώ τα ελαττώματα φοράνε τη μάσκα της υποκρισίας.

 Κάθε άνθρωπος έχει τις λόξες του και συχνά είναι τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχει.

Ο γιατρός βλέπει τον άνθρωπο σε όλη του την αδυναμία· ο δικηγόρος σε όλη του την κακία· και ο θεολόγος σε όλη του τη βλακεία.

Υπάρχουν άνθρωποι που τους αναδεικνύουν τα ελαττώματά τους κι άλλοι που τους αδικούν τα προτερήματά τους.

Να φοβάσαι τον άνθρωπο που σε εγκωμιάζει για αρετές που δεν έχεις, γιατί είναι ικανός να σε κακολογήσει για ελαττώματα που δεν έχεις.