Είμεθα πανάρχαιοι Πελασγοί! Είναι δε μεγάλη τιμή για μας διότι οι
προπάτορες μας υπήρξαν το δυναμικότερο γένος της ιστορίας. Παρόλο που
φέρουμε διάφορες ονομασίες κατά το φύλο (Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς,
Αρκάδες, Μινωίτες, Μυκηναίοι, Μακεδόνες κλπ.) τρία υπήρξαν τα κύρια
γενικά ονόματα του γένους των Ελλήνων: Πελασγοί (εκ του Πελασγού),
Γραικοί (εκ του Γραικού) και Έλληνες (εκ του Έλληνος). Και θα ήτο
περιττόν να τονίζουμε την καταγωγή μας αν οι «καλοθελητές» δεν
προέβαιναν στον άγριο τεμαχισμό και ακρωτηριασμό του ενδόξου Γένους μας,
με σκοπό να το αφανίσουν αριθμητικά και να το κάνουν νήπιο ηλικιακά.
ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΕΣΜΕΝ. Ο Πελασγός ήτο υιός του Διός και της Νιόβης, αυτόχθων πάππος του Θεσσαλού (και όχι Ινδοευρωπαίος εκ του πουθενά, ή εξ Ασίας και Αφρικής). Η ετυμολογία του "Πελασγός" προέρχεται : α) εκ του πάλαι+γέγαα=γίνομαι παλιός, β) εκ του «Πέληον Αργος»=παλαιός γέρων (εξ ου και Αργος Πελασγικόν), γ) εκ του πελαργός=ταξιδευτής δ) εκ του περάω=περνώ θάλασσαν (μετανάστης, θαλασσοπόρος) ε) εκ του πλάζω=περιπλανώμαι δια θαλάσσης (λαός της θάλασσας) στ) εκ του πέλας=πλησίον+άγω(οδηγώ, ηγούμαι μεταφέρω στους γειτονικούς λαούς).
Όλα τα ετυμολογικά στοιχεία του ονόματος Πελασγός οδηγούν στον πανάρχαιο, ανήσυχο και τολμηρό λαό της θάλασσας που μεταναστεύει και ταξιδεύει (όπως ο Οδυσσεύς). Οι πρώτοι Πελασγοί ήσαν Αρκάδες που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και από εκεί ορμώμενοι προσήγγισαν στις γειτονικές ακτές (Ιταλία, Μικρά Ασία, Μεσόγειο κλπ.).
Ο Γραικός ήτο προκατακλυσμιαίος ήρως, υιός του Θεσσαλού και δισέγγονος του Πελασγού που ήκμασε προ του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος. Ετυμολογείται εκ του «γραίος=γεραιός ή γηραιός, και εκ της γης+ρέω» (Ο Κ. Οικονόμου στο «Περί γνησίας Προφοράς» σελ.335 γράφει: «Γραικός είναι άνθρωπος τον μεν σώμα στερρός, κραταιός, το δε γένος γηραιός, ήτοι παλαιός, αρχαιόγονος, πρεσβυγενής και γεράσμιος». Για τον Έλληνα γράφει ότι είναι εκ του έλα, είλη, ήλιος, σέλας πάντα σημαίνονται το ταχυκίνητον και πολυέλικτον φως. Κοιτίδα μας είναι η Θεσσαλία με επίκεντρο τον Όλυμπο.
Ο Έλλην ήτο υιός του Δευκαλίωνος και είναι μετεξέλιξη εκ της γενιάς των Πελασγών και Γραικών «Έλλην, γόνω μεν ην Διός, λόγω δε Δευκαλίωνος». Και η χώρα που κατοικούσαν οι Έλληνες ωνομάσθη Ελλάς, «πρότερον Πελασγία καλουμένη» [Ηρόδ. Β! 56]. Ετυμολογικές εκδοχές α. Ελλάς=η φωτεινή καθέδρα (σελ+ελλά) β. Ελλάς=ο φωτεινός λίθος (σέλ+λας). Κατά τον Αριστοτέλη το όνομά της πήρε από την Δωδώνη της Ηπείρου, όπου ζούσαν οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε Γραικοί και νυν Έλληνες. Το Πάριον Μάρμαρον γράφει: «Έλληνες ωνομάσθησαν, το πρότερον Γραικοί καλούμενοι».
Η ονομασία "Πελασγοί" είναι γενική και περιλαμβάνει μια ευρύτερη ομάδα που ξεκίνησε μεν από την ίδια περιοχή με κέντρο το Αιγαίο Πέλαγος (την Ελληνική Χερσόνησο και τις πέριξ του Αιγαίου ακτές) αλλά ξαπλώθηκε σε όλη την λεκάνη της Μεσογείου, στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο και συν τω χρόνω πήρε διαφορετικά ονόματα. Και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι Πελασγοί με διάφορα ονόματα είναι διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του πλανήτου.
ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΕΣΜΕΝ. Ο Πελασγός ήτο υιός του Διός και της Νιόβης, αυτόχθων πάππος του Θεσσαλού (και όχι Ινδοευρωπαίος εκ του πουθενά, ή εξ Ασίας και Αφρικής). Η ετυμολογία του "Πελασγός" προέρχεται : α) εκ του πάλαι+γέγαα=γίνομαι παλιός, β) εκ του «Πέληον Αργος»=παλαιός γέρων (εξ ου και Αργος Πελασγικόν), γ) εκ του πελαργός=ταξιδευτής δ) εκ του περάω=περνώ θάλασσαν (μετανάστης, θαλασσοπόρος) ε) εκ του πλάζω=περιπλανώμαι δια θαλάσσης (λαός της θάλασσας) στ) εκ του πέλας=πλησίον+άγω(οδηγώ, ηγούμαι μεταφέρω στους γειτονικούς λαούς).
Όλα τα ετυμολογικά στοιχεία του ονόματος Πελασγός οδηγούν στον πανάρχαιο, ανήσυχο και τολμηρό λαό της θάλασσας που μεταναστεύει και ταξιδεύει (όπως ο Οδυσσεύς). Οι πρώτοι Πελασγοί ήσαν Αρκάδες που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και από εκεί ορμώμενοι προσήγγισαν στις γειτονικές ακτές (Ιταλία, Μικρά Ασία, Μεσόγειο κλπ.).
Ο Γραικός ήτο προκατακλυσμιαίος ήρως, υιός του Θεσσαλού και δισέγγονος του Πελασγού που ήκμασε προ του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος. Ετυμολογείται εκ του «γραίος=γεραιός ή γηραιός, και εκ της γης+ρέω» (Ο Κ. Οικονόμου στο «Περί γνησίας Προφοράς» σελ.335 γράφει: «Γραικός είναι άνθρωπος τον μεν σώμα στερρός, κραταιός, το δε γένος γηραιός, ήτοι παλαιός, αρχαιόγονος, πρεσβυγενής και γεράσμιος». Για τον Έλληνα γράφει ότι είναι εκ του έλα, είλη, ήλιος, σέλας πάντα σημαίνονται το ταχυκίνητον και πολυέλικτον φως. Κοιτίδα μας είναι η Θεσσαλία με επίκεντρο τον Όλυμπο.
Ο Έλλην ήτο υιός του Δευκαλίωνος και είναι μετεξέλιξη εκ της γενιάς των Πελασγών και Γραικών «Έλλην, γόνω μεν ην Διός, λόγω δε Δευκαλίωνος». Και η χώρα που κατοικούσαν οι Έλληνες ωνομάσθη Ελλάς, «πρότερον Πελασγία καλουμένη» [Ηρόδ. Β! 56]. Ετυμολογικές εκδοχές α. Ελλάς=η φωτεινή καθέδρα (σελ+ελλά) β. Ελλάς=ο φωτεινός λίθος (σέλ+λας). Κατά τον Αριστοτέλη το όνομά της πήρε από την Δωδώνη της Ηπείρου, όπου ζούσαν οι Σελλοί και οι καλούμενοι τότε Γραικοί και νυν Έλληνες. Το Πάριον Μάρμαρον γράφει: «Έλληνες ωνομάσθησαν, το πρότερον Γραικοί καλούμενοι».
Η ονομασία "Πελασγοί" είναι γενική και περιλαμβάνει μια ευρύτερη ομάδα που ξεκίνησε μεν από την ίδια περιοχή με κέντρο το Αιγαίο Πέλαγος (την Ελληνική Χερσόνησο και τις πέριξ του Αιγαίου ακτές) αλλά ξαπλώθηκε σε όλη την λεκάνη της Μεσογείου, στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο και συν τω χρόνω πήρε διαφορετικά ονόματα. Και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι Πελασγοί με διάφορα ονόματα είναι διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του πλανήτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου