Στα άδυτα του εργοστα που φτιάχνεται η μπάλα του Μουντιάλ [Εικόνες]

Εν όψει του φετινού Μουντιάλ, 32 ομάδες από κάθε γωνιά του πλανήτη είναι έτοιμες να δοκιμάσουν τις αντοχές τους στα γήπεδα της Βραζιλίας, με τελικό στόχο το Στάδιο Μαρακανά στις 13 Ιουλίου.
Στην διοργάνωση, πρόκειται να χρησιμοποιηθούν 3000 μπάλες. Αλήθεια, πού φτιάχνεται η επονομαζόμενη Brazuca του παγκοσμίου κυπέλλου της Βραζιλίας;
Η φετινή αναμέτρηση κρύβει την διεκδίκηση του κυπέλλου από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Όπως κάθε φορά, έτσι και φέτος, το αποτέλεσμα θα κριθεί από τις επιδόσεις των παικτών και από τον τρόπο που θα χειριστούν την μπάλα. Ποιοι βρίσκονται αλήθεια, πίσω από τον σχεδιασμό και την κατασκευή της Brazuca, που θα καθορίσει την τύχη του φετινού παγκοσμίου κυπέλλου της Βραζιλίας;

Στην πόλη Σίαλκοτ, βορειοανατολικά του Πακιστάν, και λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ινδία, οι εργάτες παράγουν περίπου 60 εκατομμύρια μπάλες ποδοσφαίρου κάθε χρόνο, που αποτελούν το 70% της παγκόσμιας παραγωγής. Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι μπάλες του ποδοσφαίρου ράβονται στο χέρι, ενώ σε ένα από αυτά τα εργοστάσια φτιάχνεται και η μπάλα του παγκοσμίου κυπέλλου της Βραζιλίας.
Έχοντας ήδη σχεδιάσει την μπάλα του Τσάμπιονς Λιγκ, του Κυπέλλου Εθνών της Αφρικής, της Μπουντεσλίγκα, και του Σαμπιονά, ο ιδιοκτήτης, Khwaja Masood Akhtar του εργοστασίου Forward Sports, ονειρευόταν πάντα να φτιάξει και την επίσημη μπάλα του Μουντιάλ. Το όνειρο φαίνεται πως έγινε πραγματικότητα, καθώς το εργοστάσιό του κατάφερε να γίνει επίσημος χορηγός για τα παιχνίδια του 2014 και ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές της Adidas.

Το πλούσιο, αλλά φτηνό εργατικό δυναμικό του Πακιστάν, φαίνεται πως έδωσε την ευκαιρία στον Akhtar να ανταγωνιστεί την Κίνα, όπου εκεί είχε σχεδιαστεί η μπάλα για το Μουντιάλ του 2010. Ο ίδιος παραδέχεται πως ο μισθός που πληρώνει τους εργαζομένους του είναι ο κατώτατος, 10000 ρούπιες ανά μήνα, δηλαδή 102 δολάρια. Μάλιστα, την δεκαετία του 1990, η ποδοσφαιρική βιομηχανία της Σίαλκοτ είχε γίνει γνωστή για την παιδική εργασία.
Τότε, οι περισσότερες μπάλες ράβονταν από τους εργαζόμενους στο σπίτι και πωλούνταν σε μεσάζοντα, γεγονός που στη συνέχεια, δεν βοηθούσε να αποδειχθεί η αλήθεια γύρω από το ποιοι τις κατασκεύαζαν.

Όπως αναφέρουν τοπικοί ακτιβιστές, υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως πολλά παιδιά από τότε μέχρι σήμερα, ανήκουν στην ομάδα των εργαζομένων της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας που έχει στηθεί στην πόλη Σίαλκοτ. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Επιτροπής των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, σχεδόν 10 εκατομμύρια παιδιά είναι πιθανό ότι έχουν πέσει θύματα εκμετάλλευσης της παιδικής εργασίας.

Σχεδόν κανείς, όπως είναι φυσικό, δεν θα επικεντρωθεί στην μπάλα που θα δώσει το έναυσμα για την φετινή νίκη. Η Brazuca όμως, είναι υπόθεση κάποιων ανθρώπων που δουλεύουν πολύ και πληρώνονται λίγο. Ας γνωρίζουμε τουλάχιστον, την ιστορία που κρύβεται πίσω από τον επιτυχημένο σχεδιασμό της, λίγο πριν σηκωθεί το κύπελλο στον ουρανό του Ρίο.