τα «ομιλούντα» σκυλιά του Χίτλερ!

Θα μπορούσε, ξεκάθαρα, να αποτελεί σενάριο για ταινία επιστημονικής φαντασίας του Χόλιγουντ, αν δεν συνέβαινε στην πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Κάρντιφ Γιαν Μπόντενσον. Ο λόγος, για τον «στρατό» από ομιλούντες σκύλους που ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή σε επιστήμονες του Γ’ Ράιχ, να εκπαιδεύσουν!
Ο Μπόντενσον, σύμφωνα με μελέτες που πραγματοποίησε, υποστηρίζει ότι ο Χίτλερ είχε διατάξει τον σχηματισμό ενός στρατού σκύλων, οι οποίοι θα είχαν την ικανότητα να διαβάζουν, να γράφουν και να μιλούν! Ειδικά στα τελευταία στάδια του πολέμου, είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί επεξεργάζονταν κάθε σχέδιο που θα τους επέτρεπε να αποφύγουν την επερχόμενη ήττα. Προφανώς ένα από τα παρανοϊκά αυτά σχέδια ήταν και αυτό της εκπαίδευσης των σκύλων.
Βάσει του προγράμματος αυτού χιλιάδες σκυλιά, από όλη τη Γερμανία, συγκεντρώθηκαν στη Σχολή Ομιλίας Ζώων, στο Λέουτνμπεργκ, της βορειοδυτικής Γερμανίας, για να επιλεγούν τα κατάλληλα προς εκπαίδευση. Ένα από αυτά, ένα τεριέ, ο Ρολφ, απέκτησε, σύμφωνα με μαρτυρίες που επικαλείται ο Μπόντενσον, την ικανότητα να επικοινωνεί, κτυπώντας το πόδι του σε έναν πίνακα με τα γράμματα της αλφαβήτου.
Για κάθε γράμμα του αλφαβήτου, ο Ρολφ πραγματοποιούσε διαφορετικό αριθμό κτυπημάτων. Οι ίδιες μαρτυρίες, υποστηρίζει ο καθηγητής, ανέφεραν ότι ο Ρολφ «συζητούσε» ακόμα και για θρησκευτικά ζητήματα και είχε έφεση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και στη συγγραφή ποιημάτων… Κάποτε μάλιστα ρώτησε μια επισκέπτρια αν μπορούσε να κουνήσει την ουρά της!

Ένας άλλος από τους σκύλους αυτούς, ένα πόιντερ με το όνομα Ντον, μπορούσε να μιμηθεί την ανθρώπινη φωνή. Είχε μάθει να ζητά τροφή μιλώντας γερμανικά. Ένας άλλος σκύλος είχε εκπαιδευτεί να απαντά στην ερώτηση ποίος είναι ο Αδόλφος Χίτλερ, με τη φράση «Mein Führer»!

Ο Μπόντενσον υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί αξιολογούσαν τη νοημοσύνη των σκύλων στο αυτό, περίπου επίπεδο, με των ανθρώπων, θεωρώντας ότι οι σκύλοι δεν μπορούσαν να κάνουν όσα και οι άνθρωποι, μόνο και μόνο λόγω έλλειψης των απαραίτητων σωματικών ικανοτήτων.
«Ήδη από τη δεκαετία του 1920, οι Γερμανοί είχαν πολλούς ψυχολόγους ζώων που υποστήριζαν ότι τα σκυλιά ήταν σχεδόν τόσο έξυπνα, όσο και οι άνθρωποι και ήταν ικανά να σκέφτονται να επικοινωνούν. Όταν το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα πήρε την εξουσία ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τις απόψεις αυτές», αναφέρει ο καθηγητής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν άρχισαν οι εκτοπίσεις των Εβραίων, στη Γερμανία, οι Γερμανοί έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κατοικίδια που οι διωχθέντες άφησαν πίσω τους, αλλά όχι και για την «κατώτερη αυτή φυλή ανθρώπων», την οποία, προφανώς, θεωρούσαν κατώτερη και από τους σκύλους, εκτός κι αν τους θεωρούσαν εξυπνότατους, άρα και απειλή για τις ρατσιστικές τους θεωρίες και την πρωτοκαθεδρία τους.