Οι σχέσεις του Αμερικανικού Πενταγώνου με τους … Αρχαίους Έλληνες Συγγραφείς!

«Με τίτλο "Αρχαίοι σύμμαχοι" και υπότιτλο "Το Πεντάγωνο ζητεί τις συμβουλές του Σοφοκλή" η ελβετική εφημερίδα "Νeue Ζurcher Ζeitung" δημοσίευσε προ καιρού ένα εκτενές άρθρο της Αντρέα Κέλερ, που αναφέρει ότι το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας χορήγησε 3,7 εκατομμύρια δολάρια στο θεατρικό όμιλο της Νέας Υόρκης "Θέατρο του Πολέμου", για την ανάγνωση των τραγωδιών του Σοφοκλή, "Αίας" και "Φιλοκτήτης", σε ακροατήριο βετεράνων στρατιωτών και των οικογενειών τους.
ΑΝΑΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ το δημοσιογραφικό μας αρχείο, διαβάσαμε μία είδηση της Τετάρτης, 16 Δεκεμβρίου 2009, για το αμερικανικό Πεντάγωνο, που χρησιμοποιεί τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς ποιητές για να βοηθήσει τους στρατιώτες των ΗΠΑ οι οποίοι επιστρέφουν από τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, με συμπτώματα που ήταν γνωστά στην αρχαία Ελλάδα! Καλύτερα, όμως, να διαβάσουμε την όντως ενδιαφέρουσα είδηση:
«Με τίτλο "Αρχαίοι σύμμαχοι" και υπότιτλο "Το Πεντάγωνο ζητεί τις συμβουλές του Σοφοκλή" η ελβετική εφημερίδα "Νeue Ζurcher Ζeitung" δημοσίευσε προ καιρού ένα εκτενές άρθρο της Αντρέα Κέλερ, που αναφέρει ότι το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας χορήγησε 3,7 εκατομμύρια δολάρια στο θεατρικό όμιλο της Νέας Υόρκης "Θέατρο του Πολέμου", για την ανάγνωση των τραγωδιών του Σοφοκλή, "Αίας" και "Φιλοκτήτης", σε ακροατήριο βετεράνων στρατιωτών και των οικογενειών τους.
Οι αναγνώσεις αυτές, που πραγματοποιούνται σε στρατιωτικές βάσεις σε όλη την Αμερική, αποσκοπούν να βοηθήσουν τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους να ξεπεράσουν τις "αγχώδεις μετατραυματικές δυσλειτουργίες", οι οποίες συνοδεύουν βετεράνους που επιστρέφουν στην Αμερική από τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Όπως ο Οδυσσέας, που επιστρέφει μετά από πολυετείς περιπλανήσεις σε μια πατρίδα που του φαίνεται ξένη, ο Αχιλλέας, ο Φιλοκτήτης και ο Αίας που επιδίδονται σε πράξεις βίας επηρεασμένοι από τα τραύματα του πολέμου, έτσι και οι σύγχρονοι Αμερικανοί βετεράνοι επιστρέφουν στη χώρα τους με προβλήματα προσαρμογής.
Αυτοί οι βετεράνοι στρατιώτες καταδιώκονται από πανικό, εφιάλτες, παραισθήσεις και απελπισία, αισθανόμενοι πολλές φορές ξένοι στον ίδιο τον τόπο τους.
Η ανάγνωση των τραγωδιών δεν θεωρείται ψυχοθεραπεία, αλλά φαίνεται να φέρνει μια "κάθαρση". Βετεράνοι του πολέμου στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας και τη Νέα Υόρκη, μετά από την ανάγνωση των τραγωδιών, μίλησαν ανοιχτά για τη δική τους ψυχική οδύνη, θέτοντας τη δική τους εμπειρία σε ένα γενικότερο ιστορικό πλαίσιο.
«Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του Αχιλλέα, ο οποίος αποφασίζει να μείνει στην ιστορία ως ήρωας, επιλέγοντας τον θάνατο από την ασφαλή επιστροφή στην πατρίδα του, το κλέος από τον νόστο, φαίνεται ότι από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα είναι ευκολότερο να τιμήσει κανείς νεκρούς στρατιώτες παρά αυτούς που επιστρέφουν στον τόπο τους από έναν πόλεμο», καταλήγει το άρθρο»! («Αδέσμευτος Τύπος»)