Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Οι τίμιοι άνθρωποι είναι οι αριστοκράτες της σύγχρονης εποχής.

 Ο πιο σίγουρος τρόπος για να μείνεις φτωχός είναι να είσαι τίμιος.

 Εκείνος που λέει ότι δεν υπάρχει έντιμος άνθρωπος, σίγουρα, είναι ο ίδιος ανέντιμος.

Το μόνο μειονέκτημα ενός τίμιου ανθρώπου είναι η ευπιστία.


 Όταν κάποιος είναι ειλικρινής, και η ίδια η παρουσία του είναι ένα κομπλιμέντο.
 Ο ακέραιος χαρακτήρας κάνει το σωστό ακόμα κι όταν κανένας δεν κοιτάει.


 Ένας τίμιος άνθρωπος είναι πάντοτε παιδί.
 Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνον να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια.

 Η Ειλικρίνεια κάνει τον πιο ασήμαντο άνθρωπο να έχει μεγαλύτερη αξία από τον πιο ταλαντούχο υποκριτή.
 Η τιμιότητα είναι το πρώτο κεφάλαιο στο βιβλίο της σοφίας.


 Όσο πιο τίμιος ένας άνθρωπος, τόσο χειρότερη η τύχη του.
 Η καθαρή συνείδηση είναι σαν το καθαρό χρυσάφι: όσο πιο καθαρή, τόσο πιο υψηλή η τιμή πώλησης.

 Σαν ποτήρι ράγισε η ζωή
πες μου πως να μεθύσω μ’ άλλη αναπνοή

Σαν ποτήρι ράγισε ο καιρός
πες μου πως να κρατήσω μέσα μου το φως
 Στον κόσμο όσο περπάτησα, λαδιές δεν έχω κάνει
εξόν από κάνα πιοτό κι από κάνα φουστάνι
...
Αν λεν πως βαριαμάρτησα, υπάρχουν και ρουφιάνοι



Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά.
Ελληνική Παροιμία
 Έχε καθάριο πρόσωπο, για τους κακούς γειτόνους.
Ελληνική Παροιμία

 Είν’ από χρόνια που λες
που έχω στο βλέμμα δυο ουλές
αυτές θα μου μένανε
ίδια εμένανε.

Άμα θα δεις την καρδιά
έχει στη μέση μια ροδιά
στο φως πετάχτηκε
δεν κοιτάχτηκε
δεν πειράζει πια.
 Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Ελληνική παροιμία

 Καθένας από μας είν’ ένα αστέρι
μονάχος σε μιαν άκρη τ’ ουρανού
Μέσα στη λίμνη των ματιών του διπλανού
τη λάμψη του θα δει για να το ξέρει
ότι καθένας από μας ειν’ ένα αστέρι.
 Αυτός που έχει δίκιο έχει δυνατό βλέμμα.
Αραβική παροιμία

 Πέρασαν χρόνια,
πέρασαν μήνες, εποχές
να νιώσεις ήθελα ενοχές
κι εγώ συμπόνοια
μες στα σεντόνια
να περιμένω το πρωί
σαν ένα πλάσμα που αγνοεί
πως να νικήσει τη ζωή
με λάθος πιόνια
 Το σεργιάνι μας στον κόσμο
ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι
και ο τοίχος μιας αυλής

 Να μη με μαλώσεις που με βρήκε το πρωί
να ’χω μεθυσμένη την καρδιά και την ψυχή

 Μια νύχτα πλάνταξε
στο κλάμα για όλα
σκυλί που τράνταξε, ναι
του κόσμου η φόλα.
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις.
Τις γλώσσες των πουλιών για να μιλήσεις
ν’ ακούσεις τις φωνές των ποταμών
πρέπει να πάρεις μονοπάτια των γκρεμών
κι αν έχεις τύχη πίσω να γυρίσεις
αν θες τις γλώσσες των πουλιών να τις μιλήσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου