--- ΤΑ ΦΤΕΡΩΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΘΕΩΝ. ---

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας μέσα στην άγνωστη και ομιχλώδη αρχαιοελληνική ιστορία, εξακολουθούμε να διαβάζουμε κείμενα που μπερδεύουν τους ιστορικούς του σήμερα, να αντικρίζουμε παραστάσεις σε αγγεία που προτιμούν να ξεχνούν θαμμένα σε υπόγεια μουσειακών χώρων και να επιβεβαιώνουμε διαρκώς ότι οι «ουράνιοι εξωγήινοι επισκέπτες» δεν είναι ένα σημερινό φαινόμενο. Μπορεί οι ιπτάμενοι δίσκοι, οι εξωγήινοι, τα όντα από το διάστημα και οι παρόμοιες λέξεις και εκφράσεις να επινοήθηκαν χιλιάδες χρόνια μετά, όμως αυτό δεν είναι κάτι που αναιρεί τα φτερωτά άρματα των Ολύμπιων θεών, που πετούσαν στους ουρανούς των προγόνων των αρχαίων προγόνων μας!

Οι ιστοριογράφοι της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και της Εποχής του Χαλκού, μιλούν για προγενέστερες ιστορίες όπου οι Ολύμπιοι θεοί κατέβαιναν από τους ουρανούς ή μεταφέρονταν σε μεγάλες αποστάσεις με τη χρήση ιπτάμενων μηχανών. Ο Κρόνος «…ίπτατο αναπαυόμενος, και αναπαυόμενος ίπτατο…» (Ευσέβιος I 37). Ο Άρης ανέβαινε στο άρμα του και «πετούσε μέσα στα σύννεφα, προς τον απέραντο ουρανό» (Όμηρος, Ιλιάδα Ε 864-867). Η Ίριδα δανείστηκε το άρμα του Άρη και «μαστίγωσε τα άλογα για να τρέξουν κι αυτά πέταξαν πρόθυμα κι έφτασαν αμέσως στην κατοικία των θεών, τον Όλυμπο» (Όμηρος, Ιλιάδα Ε 363-366). Ο Απόλλωνας λέγεται ότι κάποιους χειμωνιάτικους μήνες άφηνε το μαντείο των Δελφών και ταξίδευε σε κάποια χώρα πολύ πιο βόρεια με το ολόχρυσο άρμα του. Μ' ένα φτερωτό άρμα ο θνητός Ίδας (άρμα που του δώρισε ο Ποσειδώνας) έκλεψε τη βασιλοπούλα της Αιτωλίας και την οδήγησε στη Μεσσήνη. Ο Ίδμων ταξίδευε στη Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη. Ο Φαέθων μαζί με άλλους ταξίδεψε στον ουρανό, με ένα όχημα που λεγόταν Εωσφόρος, προκειμένου να φτάσει στην Σελήνη όπου και έκανε τριάντα περιφορές γύρω από αυτή. Στη συνέχεια έφτασε στον πλανήτη Αφροδίτη και επέστρεψε πίσω στην Γη οπότε και κατακρημνίστηκε (διάσπαρτα αποσπάσματα: Λουκιανός: Περί Αστρολογίας, Παλαίφατος: Περί Φαέθονος ΧΙΙ, Νόννος: Διονυσιακά Β΄ τόμος 33-34). Η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην «αγέλαστο πέτρα» στην Ελευσίνα. Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε για πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών. (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Α 32), (Ελευσίνια μυστήρια, Αισχύλος).

Οι ιστορίες για τις πτήσεις των θεών, δεν σταματούν μόνο στις περιγραφές των αρμάτων τους αλλά προχωρούν και σε πολλές ιστορίες που περιγράφουν ακόμα και διαστημικές οδούς προς τις ουράνιες πατρίδες του γένους τους. Ο θεός Διόνυσος αναφέρεται από τον Νόννο ότι όταν ήταν μωρό «παρατηρούσε το πατρικό μονοπάτι των άστρων» (Νόννος, Διονυσιακά Θ 35-36). «Για τον Άβαρι, που στο δρόμο του ουρανού τον ξεπροβόδιζε ο Φοίβος (Απόλλων) με ιπτάμενο περιπλανώμενο βέλος» (Νόννος, Διονυσιακά ΙΑ). Η Ήρα «ταξίδευε πέρα από τον ουρανό, τον στολισμένο με φωτεινά άστρα, διασχίζοντας αναρίθμητες πολιτείες […]» (Νόννος, Διονυσιακά Η 111-112). Ενώ σε πιο γνώριμες ιστορίες η αποκρυπτογράφηση των κειμένων του Αριστοτέλη, από τον Γεώργιο Λευκοφρύδη, μας αποκαλύπτουν με τι όχημα αλλά και από ποιά διαδρομή ταξίδεψε ο Νικόμαχος με τον 5χρονο Αριστοτέλη στη Χθώνα (Γη) από τον αστερισμό του Λαγού (μέσα στο ‘’Όργανον’’).
Όπως ανέφερα παραπάνω, οι ιστορίες των ιπτάμενων οχημάτων των θεών, προέρχονται από μία εποχή αρχαιότερη αυτής των ιστοριογράφων της αρχαίας Ελλάδας. Κάτι που αποδεικνύεται ιστορικά από κείμενα του Διογένη του Λαέρτιου, τη ''Θεογονία'' του Ισίοδου, τα ''Αιγυπτιακά'' του Μανέθωνα και το ''Ιστορίας απόδειξης βιβλίο β΄'' του Ηρόδοτου. Και μιλάμε για ένα διάστημα ανάμεσα στο 30000-12000 π.Χ. που μπορεί να φτάνει και ως το 3500 π.Χ. αν λάβουμε υπόψη σκόρπιες πληροφορίες σε κείμενα του Ομήρου, του Πλάτωνα και του Διόδωρου Σικελιώτη, που αφορούν πληροφορίες -μόνο- για τους Ολύμπιους θεούς (θεούς αποικιστές στις μεταγενέστερες εποχές της προκατακλυσμιαίας Αιγηίδος). Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί στα περισσότερα αγγεία, οι ιστοριογράφοι της Ελληνιστικής περιόδου και της Εποχής του Χαλκού, σχεδιάζουν ιπτάμενα άρματα και όχι διαστημικά σκάφη, αφού οι ίδιοι δεν είχαν οπτική των θεϊκών οχημάτων, μιας και όλες οι πληροφορίες που παρουσίαζαν έφτασαν σε αυτούς μετά από χιλιάδες χρόνια χάριν του μύθου και του προφορικού λόγου, (δύο λέξεις με ταυτόσημη έννοια, κάτι άγνωστο για πολλούς στην εποχή μας). Προφορικές ιστορίες που μπορεί να άλλαξαν λίγο ''οπτικά'' στη πορεία τους στους αιώνες, κάτι όμως που δεν αναιρεί την πραγματική τους υπόσταση. (Έρευνα: Harris Koutsiaftis)

Οι τίμιοι άνθρωποι είναι οι αριστοκράτες της σύγχρονης εποχής.

 Ο πιο σίγουρος τρόπος για να μείνεις φτωχός είναι να είσαι τίμιος.

Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης

 Εκείνος που λέει ότι δεν υπάρχει έντιμος άνθρωπος, σίγουρα, είναι ο ίδιος ανέντιμος.

George Berkelay, 1685-1753, Ιρλανδός φιλόσοφος

Το μόνο μειονέκτημα ενός τίμιου ανθρώπου είναι η ευπιστία.

Philip Sidney, 1554-1586, Άγγλος ποιητής & αυλικός

 Όταν κάποιος είναι ειλικρινής, και η ίδια η παρουσία του είναι ένα κομπλιμέντο.

Marianne Moore, 1887-1972, Αμερικανίδα ποιήτρια

 Ο ακέραιος χαρακτήρας κάνει το σωστό ακόμα κι όταν κανένας δεν κοιτάει.

J.C. Watts, 1957-, Αφροαμερικανός πολιτικός

 Ένας τίμιος άνθρωπος είναι πάντοτε παιδί.

Μαρτιάλης, 43-104 μ.Χ., Ισπανός ποιητής επιγραμμάτων

 Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνον να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται τίμια.

Ιούλιος Καίσαρ, 101-14 π.Χ., Ρωμαίος στρατηγός & ύπατος

 Η Ειλικρίνεια κάνει τον πιο ασήμαντο άνθρωπο να έχει μεγαλύτερη αξία από τον πιο ταλαντούχο υποκριτή.

Charles Haddon Spurgeon, 1834-1892, Βρετανός Βαπτιστής ιεροκήρυκας

 Η τιμιότητα είναι το πρώτο κεφάλαιο στο βιβλίο της σοφίας.

Τόμας Τζέφερσον, 1749-1826, Αμερικανός πρόεδρος [1801-1809]

 Όσο πιο τίμιος ένας άνθρωπος, τόσο χειρότερη η τύχη του.

John Ray, 1627-1705, Άγγλος φυσιοδίφης

 Η καθαρή συνείδηση είναι σαν το καθαρό χρυσάφι: όσο πιο καθαρή, τόσο πιο υψηλή η τιμή πώλησης.

Αρόν Βιγκούσιν, 1936-, Ρώσος γνωμικογράφος

 Σαν ποτήρι ράγισε η ζωή
πες μου πως να μεθύσω μ’ άλλη αναπνοή

Σαν ποτήρι ράγισε ο καιρός
πες μου πως να κρατήσω μέσα μου το φως

 Στον κόσμο όσο περπάτησα, λαδιές δεν έχω κάνει
εξόν από κάνα πιοτό κι από κάνα φουστάνι
...
Αν λεν πως βαριαμάρτησα, υπάρχουν και ρουφιάνοι

Άκης Πάνου, 1933-2000, Έλληνας λαϊκός συνθέτης & Στιχουργός

Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά. Ελληνική Παροιμία

 Έχε καθάριο πρόσωπο, για τους κακούς γειτόνους.

Ελληνική Παροιμία

 Είν’ από χρόνια που λες
που έχω στο βλέμμα δυο ουλές
αυτές θα μου μένανε
ίδια εμένανε.

Άμα θα δεις την καρδιά
έχει στη μέση μια ροδιά
στο φως πετάχτηκε
δεν κοιτάχτηκε
δεν πειράζει πια.

 Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.

Ελληνική παροιμία

 Καθένας από μας είν’ ένα αστέρι
μονάχος σε μιαν άκρη τ’ ουρανού
Μέσα στη λίμνη των ματιών του διπλανού
τη λάμψη του θα δει για να το ξέρει
ότι καθένας από μας ειν’ ένα αστέρι.

 Αυτός που έχει δίκιο έχει δυνατό βλέμμα.

Αραβική παροιμία

 Πέρασαν χρόνια,
πέρασαν μήνες, εποχές
να νιώσεις ήθελα ενοχές
κι εγώ συμπόνοια
μες στα σεντόνια
να περιμένω το πρωί
σαν ένα πλάσμα που αγνοεί
πως να νικήσει τη ζωή
με λάθος πιόνια

 Το σεργιάνι μας στον κόσμο
ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι
και ο τοίχος μιας αυλής

 Να μη με μαλώσεις που με βρήκε το πρωί
να ’χω μεθυσμένη την καρδιά και την ψυχή

 Μια νύχτα πλάνταξε
στο κλάμα για όλα
σκυλί που τράνταξε, ναι
του κόσμου η φόλα.
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις.

Τις γλώσσες των πουλιών για να μιλήσεις
ν’ ακούσεις τις φωνές των ποταμών
πρέπει να πάρεις μονοπάτια των γκρεμών
κι αν έχεις τύχη πίσω να γυρίσεις
αν θες τις γλώσσες των πουλιών να τις μιλήσεις.

--- ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ. ---

Στρατηγός Nathan Twining (αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ), στο Κογκρέσο, 23 Σεπτεμβρίου 1947: "Το φαινόμενο για το οποίο έχουμε αυτές τις αναφορές είναι κάτι αληθινό και δεν είναι οπτασίες ή φαντασιώσεις."
Ηarry Truman (Πρόεδρος των ΗΠΑ). Συνέντευξη τύπου στον Λευκό Οίκο, 4 Απριλίου 1950: "Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ιπτάμενοι δίσκοι, αν όντως υπάρχουν, δεν είναι κατασκευασμένοι από καμία γήινη δύναμη στο πλανήτη μας."
Λόρδος Hugh Dowding (Γενικός Διοικητής της Βασιλικής Βρετανικής Αεροπορίας, RAF). Εφημερίδα London Sunday Dispatch, 11 Ioυλίου 1954: "Είμαι πεπεισμένος ότι αυτά τα αντικείμενα υπάρχουν στ’ αλήθεια και δεν κατασκευάζονται από κανένα έθνος στην γη."
Στρατηγός Douglas MacArthur στους New York Times, 8 Σεπτεμβρίου 1955: "Εξαιτίας των εξελίξεων της επιστήμης όλες οι χώρες της γης θα πρέπει να ενωθούν για να επιβιώσουν και να φτιάξουν ένα κοινό μέτωπο ενάντια σε μια επίθεση από λαούς από άλλους πλανήτες." Ο ίδιος στους New York Times 28 Φεβρουαρίου 1960: "Στο παρασκήνιο οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του στρατού ρεαλιστικά ανησυχούν για τα UFO."
Ναύαρχος Roscoe Hillenkoetter (πρώην διευθυντής της CIA, 1947 – 1950), δήλωση στο National Investigations Committee on Aerial Phenomena, NICAP: "Άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα διεξάγουν επιχειρήσεις κάτω από νοήμονα έλεγχο. Είναι επιβεβλημένο να μάθουμε από πού έρχονται τα UFO και ποιός είναι ο σκοπός της επίσκεψής τους, στη Γη."
Τζων Κέννεντυ (Πρόεδρος των ΗΠΑ), στο National Security Memorandum (no. 271, Υπόμνημα Εθνικής Ασφαλείας), προς τον James Webb (Διευθυντή ΝΑSA), 12 Νοεμβρίου 1963: "Θα ήθελα να αναλάβω την πρωτοβουλία και την κεντρική ευθύνη μέσα στην κυβέρνηση για την ανάπτυξη ενός προγράμματος μόνιμης και ουσιώδους συνεργασίας με την Σοβιετικοί Ένωση, στον τομέα του εξώτερου διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ειδικών τεχνικών προτάσεων και της διαστημικής άμυνας."
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ Πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης δήλωσε δημόσια στην επιθεώρηση Soviet Life, στις 6 Φεβρουαρίου 1987: "Στη συνάντηση μας στην Γενεύη ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μου είπε ότι αν η γη αντιμετωπίσει μια εισβολή από εξωγήινους, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντικρούσουν την εισβολή."
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ δήλωσε στο κανάλι ABC-News, στις 22 Ιανουαρίου 1999: "Δεν περιγελώ πλέον τους ανθρώπους όταν λένε ότι έχουν δει UFO. Έχω δει και εγώ ο ίδιος."
Και φυσικά η δήλωση απίστευτης σπουδαιότητας του Ευάγγελου Αβέρωφ ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας στο ξενοδοχείο Σελεστ στην Πλάκα σε πρες κόνφερανς: "θέλω να συστήσω να εξεταστεί η περίπτωση μιας έρευνας άμεσης ανάγκης σχετικά με την προέλευση και την ταυτότητα των αγνώστων αυτών εναερίων φαινομένων!"

--- O ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ---

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που αποκάλυψε ο Γερμανός συγγραφέας John Von Helsing, ένα εξωγήινο σκάφος που συνετρίβει το 1936 σε ένα δάσος κοντά στο Φράιμπουργκ, περισυλλέχθηκε από τους Ναζί με τους εξωγήινους επιβάτες του!
Πολλοί ερευνητές διαφωνούν με τον τόπο της συντριβής και ισχυρίζονται ότι έγινε στη Γερμανική Czernica, (σήμερα έδαφος της Πολωνίας) το καλοκαίρι του 1937, όμως όλοι συμφωνούν με τους τρείς εξωγήινους που βρέθηκαν μέσα στον ιπτάμενο δίσκο, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο ναζιστικό συγκρότημα ‘’Der Riese" στα βουνά Gory sowie (τώρα στη νοτιοδυτική Πολωνία), που υπήρχε ένα εκτενές δίκτυο υπόγειων υπόστεγων, που συνδεόταν με σήραγγες.
Τα τρία περίεργα όντα είχαν ύψος ένα μέτρο, γκριζωπό δέρμα, τέσσερα δάχτυλα σε κάθε χέρι, άτριχο κεφάλι και σχιστά μαύρα μάτια. Το ένα ήταν ήδη νεκρό, το άλλο πέθανε μόλις έπεσε στα χέρια των Ναζί, ενώ το τρίτο απεβίωσε από άγνωστη αρρώστια 1,5 μήνα μετά, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι γερμανοί επιστήμονες να το κρατήσουν εν ζωή. Η διαφορετικότητα της βιολογικής δομής του σώματός του εξωγήινου δεν μπορούσε να κατανοηθεί από τους ιατρούς ώστε το παράξενο πλάσμα να εγχειριστεί και να διατηρηθεί ζωντανό, όμως οι Ναζί ακόμα κι αν το γιάτρευαν δεν σκόπευαν να το απελευθερώσουν.
Τον ενάμιση μήνα που ο αιχμάλωτος εξωγήινος έζησε τραυματισμένος στη μυστική βάση, ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια. Οι Ναζί ήθελαν να τον βοηθήσουν. Ο μόνος λόγος για να του αποσπάσουν τις πληροφορίες που χρειάζονταν… από πού ερχόταν και πως θα έφτιαχναν αντίγραφα αυτού του τεχνολογικά ανώτερου σκάφους. Ένα σκάφος, που θα τους έκανε ανίκητους!
Το εξωγήινο όν, αποκάλυψε ότι προερχόταν από το διπλό σύστημα αστέρων RA (γνωστό στη Γη ως μ-1) που βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, 73.1 έτη φωτός σε απόσταση. Ερχόταν όμως, από τις κρυφές υπόγειες βάσεις που είχε κατασκευάσει ο λαός του στην πολική περιοχή του καναδικού Baffin Island.
Η επικοινωνία ήταν αρκετά δύσκολή. Σε τεχνικά ζητήματα για την κατανόηση του ιπτάμενου δίσκου, ακατανόητη! Εκτός και αν το εξωγήινο ον δεν ήθελε να αποκαλύψει περισσότερες πληροφορίες.
Όσο η άγνωστη ασθένεια, που προερχόταν μάλλον από τον τραυματισμό, προχωρούσε και η κατάσταση του αιχμαλώτου χειροτέρευε, ταυτόχρονα μεγάλωνε και η πίεση των Ναζί για περισσότερες πληροφορίες. Όμως εκτός από την αποκάλυψη ότι η συντριβή του σκάφους προκλήθηκε από κάποιο είδος τεχνικής δυσλειτουργίας, δεν υπήρξε κάποια άλλη κατανοητή πληροφορία.
Ο αλλοδαπός κρατήθηκε και ανακρίθηκε στην ίδια υπόγεια εγκατάσταση με το δίσκο, ο οποίος ήταν εξαιρετικά περίπλοκος για να επισκευαστεί ή για να δημιουργηθεί πλήρη αντίγραφο. Μετά το θάνατο του εξωγήινου και για αρκετά χρόνια, ο Χίτλερ και η επιστημονική του ομάδα στην τοποθεσία ‘’Base 211’’, προσπάθησαν να κατασκευάσουν ανθρώπινα αντίγραφα του κατεστραμμένου σκάφους. Επί σειρά ετών, τα δισκοειδή ιπτάμενα οχήματα Vril και Haunebu που κατασκευάστηκαν, μπόρεσαν να πετάξουν αλλά δεν μπήκαν ποτέ στην παραγωγή… λόγο αρκετών δυσλειτουργιών!
Λίγο πριν καταλάβουν τη περιοχή τα σοβιετικά στρατεύματα, το υπόγειο συγκρότημα ανατινάχτηκε και ο δίσκος με τα εξωγήινα πτώματα, θάφτηκαν σε μία από τις υπόγειες σήραγγες, που σφραγίστηκε με πολλούς τεράστιους βράχους. Τα εξωγήινα ευρήματα εξακολουθούν να υπάρχουν εκεί μέχρι σήμερα, εν αγνοία της πολωνικής κυβέρνησης.

--- BLACK NIGHT: Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ! ---

Η ιστορία του ξακουστού ''Μαύρου Ιππότη'' ξεκινάει το 1958 και αναβιώνει στις μέρες μας χάρις σε καινούριο φωτογραφικό υλικό που ''ανέβηκε'' πρόσφατα στην ιστοσελίδα της NASA.
Πρόκειται για έναν μυστηριώδη δορυφόρο, προφανώς εξωγήινης προέλευσης, που διαγράφει πολική τροχιά γύρω από τη Γη και σύμφωνα με τη NASA η ιστορία του ξεκινά από τη δεκαετία του 1920-30, όπου και πιστεύεται ότι ήταν υπεύθυνος για ύποπτα ραδιοκύματα, πολλά χρόνια πριν εντοπιστεί και φωτογραφιστεί.

Την πρώτη του επίσημη εμφάνιση έκανε στις 26 Νοεμβρίου του 1958 (ένα χρόνο μετά την αποστολή του Ρωσικού δορυφόρου Sputnik I), όταν Αμερικάνοι, Ρώσοι και Ιταλοί αστρονόμοι αρχίζουν και λαμβάνουν σήματα με άγνωστο κωδικό πολύ πιο πάνω από το γήινο δορυφορικό δίκτυο. Μετά από έρευνες, τα ραντάρ ανακαλύπτουν πως τα σήματα προέρχονταν από ένα αγνώστου ταυτότητας διαστημικό αντικείμενο κοντά στη γη. Το 1960, τον συναντά το σοβιετικό σκάφος Voshkod 1 που για περίεργο λόγο αμέσως εγκατέλειψε την αποστολή του, ενώ το 1963 εντοπίζεται και πάλι κατά τη διάρκεια της αποστολής του Mercury-Atlas 9.

Τον δορυφόρο είχε παρατηρήσει στο παρελθόν ευρισκόμενος σε τροχιά και ο αστροναύτης Γκόρντον Κούπερ. Η τότε αναφορά του υποκλάπηκε από σταθμό παρακολούθησης στην Αυστραλία, αναγκάζοντας τη NASA να μιλήσει για παραισθήσεις, μετά από διακοπή ρεύματος και διαρροή διοξειδίου του άνθρακα μέσα στη διαστημική κάψουλα.
Το 1998, το θέμα αναβίωσε για τελευταία φορά μετά από έξι φωτογραφίες του πληρώματος του STS-88 αλλά τίποτα δεν αποκαλύφθηκε μέχρι το 2011, όταν η NASA κυκλοφόρησε τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο χωρίς τη προσθήκη εξηγήσεων.

Και όμως ο Διογένης γνώριζε την ύπαρξη της Αμερικής!

?

Όποιον και αν ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Μεγαλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις». 

 

Οι νεοέλληνες ειδικοί κατά έναν περίεργο τρόπο, σταματούν εδώ χωρίς να επεκτείνονται στην υπόλοιπη συζήτηση του Αλεξάνδρου με τον Διογένη, η οποία είναι πραγματική διάλεξη πολιτικής κοινωνιολογίας.

 

Ο Διογένης συμφωνεί με την Σωκρατική αντίληψη περί γνώσεως. Δηλαδή δεν μπορεί να ασχοληθεί κάποιος επιτυχώς και επωφελώς με κάτι αν το αγνοεί.

 

Άλλωστε δεν είπε τυχαία στο τέλος την κουβέντα ο Αλέξανδρος, πως, «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν Διογένης». Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο Διογένης, με τον Αλέξανδρο, λέει: «Ακόμη κι αν κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις ηράκλειες στήλες και κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που είναι μεγαλύτερη από την Ασία, δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν είσαι καλός άνθρωπος».

 

«Μείζω της Ασίας ήπειρον, τον Ωκεανόν διανηξάμενος». 

 

Σε ποιά Ήπειρο αναφερόταν ο Διογένης άραγε; Μα είναι πασιφανές πως μιλάει για την Αμερική ( καθότι η Ατλαντίδα ήταν στον βυθό...). Είναι προφανές πως η μυστική ιστορία του Γένους μας εξαπλώνεται σε μέρη και καταστάσεις που δεν έχουμε αντιληφθεί. 

 

Η αρχαία Ελληνική πραγματεία και μυθολογία - ιστορία μας μιλάει για υπερατλαντικά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, για υπερόπλα, ακόμα και για πτητικές μηχανές. Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια σε κάτι που "βγάζει μάτι". Δεν νομίζω ότι είναι ούτε ντροπή, ούτε φασιστικό να πούμε πως η Ελλάς είναι η γενέτειρα και ο ηνίοχος κάθε ανθρώπινης γνώσης. (lithosfotos.blogspot.gr)

 

Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;

 

Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που διαθέτει ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους ανθρώπους την «ανθρώπινη». Δηλαδή η έμφυτη και η επίκτητη. Για να γίνει όμως κάποιος σωστά μορφωμένος, είναι απαραίτητο να προστεθεί η ανθρώπινη στην θεία. Δηλαδή ο κυβερνήτης ο βασιλεύς ο ιατρός πρέπει να έχει το ταλέντο, την έμφυτο κλίση να κυβερνήσει να βασιλεύει να ιατρεύει κλπ. Η άποψη αυτή του Διογένους επικρατεί σήμερα στην παιδαγωγική επιστήμη και αποτελεί την βάση του επαγγελματικού προσανατολισμού. 

 

Ο Διογένης βεβαιώνει τον Αλέξανδρο, ότι όποιος έχει την θεϊκή-έμφυτη μόρφωση, εύκολα αποκτά και την άλλη, την ανθρώπινη, αφού ακούσει λίγα και λίγες φορές. Απορίας άξιο είναι, γιατί περιορίζουν τον Διογένη στα αστεία και στα πειράγματά του και «αγνοούν» την προσφορά του στην επιστήμη της πολιτικής κοινωνιολογίας.

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

 Η υπεροψία είναι το ίδιο με την ταπεινοφροσύνη: είναι πάντα ψέμα.

Georges Bataille, 1897-1967, Γάλλος διανοητής & συγγραφέας

 Η υποκρισία είναι τόσο παλιά όσο το δέντρο της Εδέμ.

Orson Welles, 1915-1985, Βρετανός ηθοποιός & σκηνοθέτης

 Τα δάκρυα των γυναικών δεν είναι παρά ο ιδρώτας των ματιών.

Γιουβενάλης, 1ος-2ος αιών μΧ, Ρωμαίος σατιρικός ποιητής

 Όταν δεν είσαι ειλικρινής, πρέπει να υποκρίνεσαι. Και υποκρινόμενος στον εαυτό σου καταλήγεις να πιστεύεις τον εαυτό σου, και αυτό είναι η αρχή κάθε πίστης.

Alberto Moravia, 1907-1990, Ιταλός συγγραφέας

 Ο εγωισμός της υποκρισίας ότι ζεις για τους άλλους… Κανένας δεν έχει ανάγκη να ζεις γι’ αυτόν.

Jacques Attali, 1943-, Γάλλος διανοούμενος & τραπεζίτης

 Η υποκρισία είναι τα λύτρα που πληρώνει η αμαρτία στην αρετή.

Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

 Υποκριτής είναι αυτός που… αλλά ποιος δεν είναι;

Don Marquis, 1878-1937, Αμερικανός ποιητής & Αρθρογράφος

 Προσποιήσου ότι είσαι κατώτερος και ενθάρρυνε την αλαζονεία του εχθρού.

Σουν Τζου, ~5ος αιών π.Χ., Κινέζος θεωρητικός της στρατηγικής

 Ο μόνος αλάθητος κανόνας είναι, πως εκείνος που συνεχώς λέει πόσο τζέντλεμαν είναι, ποτέ δεν είναι.

Robert Smith Surtees, 1805-1864, Βρετανός συγγραφέας

 Μπορεί κανείς να προσποιηθεί ότι έχει καρδιά, όχι ότι έχει πνεύμα.

Paul Morand, 1888-1976, Γάλλος συγγραφέας & Διπλωμάτης

 Στα μεγάλα πράγματα, οι άνθρωποι δείχνουν τον εαυτό τους όπως θα ήθελαν να φαίνεται στους άλλους. Στα μικρά πράγματα δείχνουν τον εαυτό τους όπως πραγματικά είναι.

Nicolas Chamfort, 1740-1794, Γάλλος συγγραφέας

 Να φοβάσαι τους προφήτες κι αυτούς που είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την αλήθεια, επειδή κατά κανόνα κάνουν και άλλους να πεθάνουν μαζί τους, μερικές φορές πριν από αυτούς και καμιά φορά αντί για αυτούς.

Umberto Eco, 1932-, Ιταλός συγγραφέας

 Η ευγένεια είναι κατά το ήμισυ καλοί τρόποι και κατά το ήμισυ καλά ψέματα.

Mary Wilson Little, Αρχές ΧΧ αιώνα, Αμερικανίδα συγγραφέας

 Ευγένεια: Η πιο αποδεκτή υποκρισία.

Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας

 Για την γενναιότητα περισσότερο απ’ όλους μιλάει ο δειλός, ενώ για την ευγένεια ο αγενής.

Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

 Σε όλη σου τη ζωή υποκρινόσουν πως ήσουν κάποιος άλλος, και στο τέλος αποκαλύπτεται ότι ήσουν κάποιος άλλος που υποκρινόταν πως ήταν εσύ.

Robert Brault, σύγχρονος Αμερικανός γνωμικογράφος

 Η έκφρασή μας και τα λόγια μας ποτέ δεν συμπίπτουν και αυτός είναι ο λόγος που τα ζώα δεν μας καταλαβαίνουν.

Malcolm de Chazal, 1902-1981, Φιλόσοφος από τον Αγ.Μαυρίκιο

 Η ψείρα τρώει τα φυτά, η σκουριά το σίδερο, αλλά η ψευτιά την ψυχή.

Άντον Τσέχωφ, 1860-1904, Ρώσος συγγραφέας

 Το να είσαι πολυάσχολος είναι η καλύτερη δικαιολογία για να μη κάνεις τίποτα.

Ανώνυμος

Αντί να βογκάει ο γάιδαρος βογκάει ο καβαλάρης.

Ελληνική Παροιμία

 Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.

Ελληνική παροιμία

 Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια

Ελληνική παροιμία

Στην γειτονιά τριαντάφυλλο και μες στο σπίτι αγκάθι. Ελληνική παροιμία

Λυκούργος και Σόλων - Δύο κορυφαίοι νομοθέτες

Στην μακρόχρονη ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, υπάρχουν δύο νομοθέτες που ξεχωρίζουν για το εκπολιτιστικό έργο που άφησαν πίσω τους και παραμένουν γνωστοί, ακόμα και στις μέρες μας.
Πρόκειται βεβαίως για τον ΛΥΚΟΥΡΓΟ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ και τον ΣΟΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.
Ο Πλούταρχος στο έργο του «Βίοι Παράλληλοι» μας δίνει τα στοιχεία εκείνα που χρειαζόμαστε για να πάρουμε σήμερα μία μικρή γεύση των νόμων αυτών των δύο μέγιστων νομοθετών.
α) Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ (9ος αιώνας π.Χ.) στην Σπάρτη
Κύριος σκοπός της ήταν η λατρεία της φύσης και η διαμόρφωση των πολιτών σε ανθρώπους ισορροπημένους, φρόνιμους, ολιγόλογους, αρμονικότατους, έχοντας στραμμένη την προσοχή τους, αποκλειστικά προς τα ουσιώδη: Την πραγματική υγεία σωματική και πνευματική, η οποία θα μπορούσε να τους χαρίσει την ανεξαρτησία από κάθε πρόληψη, και την απαλλαγή στη ζωή τους από κάθε είδους φόβο.
Οι κυριότερες μεταρρυθμίσεις του Λυκούργου ήταν:

Η σιδερένια πειθαρχία των πολιτών και η κοινή μόρφωση των αγοριών και των κοριτσιών, καθώς κι η σκληραγώγησή τους από την παιδική ηλικία.
Η απαγόρευση της χρήσης ασημένιων και χρυσών νομισμάτων, αλλά μόνο σιδερένιων, για να είναι βαριά και να δυσκολεύουν τους Σπαρτιάτες στη μεταφορά τους, επομένως και στην χρήση τους.
Η υποχρέωση της υποταγής των νεότερων στους γεροντότερους, καθώς κι άλλες σχετικές με τη διακυβέρνηση της πολιτείας.
Αυτοί οι θεσμοί στάθηκαν ως οι θεμελιώδεις αρχές του σπαρτιατικού πολιτεύματος.

β) Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ (6ος αιώνας π.Χ.) στην Αθήνα
Ο Σόλων ήταν ποιητής, έμπορος και σοφός.
Μέσω της «σεισάχθειας» και άλλων μέτρων πέτυχε να ξαναδώσει στους διαμαχόμενους συμπολίτες του, την μεταξύ τους Ψυχική επαφή.
Η λέξη σεισάχθεια, παράγεται από το ρήμα «σείω» που σημαίνει αφαιρώ και το άχθος, δηλαδή το βάρος.
Έτσι λοιπόν στα πλαίσια της εφαρμογής της σεισάχθειας (αποτίναξης βαρών), ο Σόλων:

Κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο,
Απελευθέρωσε όσους Αθηναίους πολίτες είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών και επανέφερε στην Αθήνα, όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό.
Κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση το σώμα (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του.
Αμνήστευσε τα αδικήματα που επέφεραν στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.

Το κύριο χαρακτηριστικό και ο σκοπός προς τον οποίο έτεινε η νομοθεσία του Σόλωνα, ήταν το ισοζύγιο, η ισορροπία, το μέτρο και ο λόγος, εξασφαλιζόμενα δια της πειθούς και της θείας Δίκης.
Φρόντισε να προσδώσει τέτοια πειστική δύναμη στην νομοθεσία του, ώστε όταν έφτασε η ώρα της διαδοχής του στην διαχείριση των κοινών, από τον τύραννο Πεισίστρατο, αυτός σεβάστηκε απολύτως την πάνσοφη εκείνη νομοθεσία του Σόλωνα, η οποία για όλα είχε μεριμνήσει.
Ο Σόλων φρόντισε να εξουδετερώσει την πίεση των πλούσιων και την τοκογλυφία κατά των φτωχών, με την απόσειση των τόκων και τον περιορισμό των οφειλομένων χρεών.
Αφ' ετέρου όμως περιέστειλε και την αυθάδεια των πολλών, με την ίδρυση ενός σώματος από 100 άνδρες, οι οποίοι επεξεργαζόταν πλήρως εκ των προτέρων τα εκάστοτε προς ψήφιση ζητήματα.
Αντίθετα προς τους νόμους που θέσπισε ο Σόλων στην Αθήνα, ο Λυκούργος στην Σπάρτη εξεδίωξε από την πολιτεία του την χειρωναξία, την βιοτεχνία και την καλλιτεχνία, στρέφοντας την προσοχή των πολιτών του προς την στρατιωτική εξάσκηση και μέσω αυτής, στην βελτίωση της Ψυχής τους.
Ο Σόλων δια νόμου υποχρέωσε όλους τους πολίτες να μαθαίνουν στα παιδιά τους μια βιοποριστική τέχνη, προτρέποντας τους πολίτες του στην καταπολέμηση της φτώχιας με την χρησιμοποίηση όλων των υπαρχόντων μέσων και πόρων. Στο γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως η προαγωγή της βιομηχανίας και της καλλιτεχνίας στην Αθήνα στον ύψιστο βαθμό.
Καταπολέμησε ο Σόλων όσο μπορούσε την δοκησισοφία, επαναλαμβάνοντας πάντοτε το «Γηράσκω αεί διδασκόμενος»
Περισσότερο από τους Νόμους του, αυτός ο ίδιος ήταν η προσωποποίηση της ενσάρκωσης της Σοφίας , βοηθούμενος και από τις τελετές των Ελευσινίων Μυστηρίων, που συντέλεσαν όσο λίγοι από τους διαδόχους του να διαιωνίσει η Αθήνα την Σοφία της και το εξανθρωπιστικό της έργο.
Θα μπορούσαμε να αντιπαραβάλουμε τους νόμους των δύο νομοθετών, ώστε να συγκρίνουμε τις δύο νομοθεσίες σχετικά με το θέμα της σίτισης.
Το « ΠΑΡΑΣΙΤΕΙΝ» του Σόλωνα
Πρόκειται για το νόµο που θέσπισε ο Σόλων, σχετικά με την δηµόσια σίτιση.
∆εν επέτρεπε στον ίδιο πολίτη να τρώει πολλές φορές δηµόσια γιατί ήταν ένδειξη πλεονεξίας, ενώ τιμωρούσε όποιον απέφευγε το «παρασιτείν», γιατί έδειχνε έτσι περιφρόνηση στα κοινά και στη συλλογική ζωή.
Έτσι, υπήρχε µέριµνα για τη συλλογική πολιτική ζωή και υπέρβαση του στενού ατοµικού συμφέροντος.
Τα «ΣΥΣΣΙΤΙΑ» του Λυκούργου
Ένα από τα γνωστά χαρακτηριστικά της Σπαρτιατικής κοινωνίας ήταν το συσσίτιο.
Η συμμετοχή σ' αυτό ήταν αναγκαία προϋπόθεση για τα δικαιώµατα του πολίτη και ο θεσµός έχει ονοµαστεί από τους Κρήτες ανδρεία γιατί γινόταν αφορµή για τη σύναψη φιλίας μεταξύ των ανδρών.
Από τους Λακεδαιμόνιους είχε ονομαστεί «φιδίτια» διότι συνδέονται µε τη λιτότητα και τη φειδώ, τις οποίες επιδίωκε για την διοίκηση της Σπάρτης ο Λυκούργος.

Τα συσσίτια, ήταν ένα µέσο για να καταπολεμήσει τον «ζήλο του πλούτου».
Κάθε Σπαρτιάτης ήταν υποχρεωμένος να φέρει στα συσσίτια κάποια προϊόντα συγκεκριμένης ποσότητας.
Όταν κάποιος θυσίαζε ή κυνηγούσε ήταν υποχρεωμένος να προσφέρει ένα μέρος απ' αυτά στο συσσίτιο.
Στα συσσίτια µπορούσαν να συχνάζουν και παιδιά, έτσι ώστε να παρακολουθούν τις πολιτικές συζητήσεις και με τον τρόπο αυτό να εισέρχονται βαθμιαία στην Σπαρτιατική πολιτική κοινωνία.

ENALLAKTIKI-GONIA

ΧΡΟΝΟΣ

 Τίποτε δεν είναι πραγματικά σπατάλη χρόνου, όταν το απολαμβάνεις.

Arthur Koestler, 1905-1983, Ουγγροβρετανός συγγραφέας

 Τους αρέσει να σκοτώνουν τον χρόνο τους περιμένοντας το χρόνο να τους σκοτώσει.

Simone De Beauvoir, 1908-1986, Γαλλίδα συγγραφέας

 Ο χρόνος κυλάει αργά, αλλά περνάει γρήγορα.

Alice Walker, 1944-, Αμερικανίδα συγγραφέας

 Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις χωρίς να χρειάζεται καν τις ερωτήσεις.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

 Ο χρόνος είναι το νόμισμα της ζωής σου. Είναι το μοναδικό νόμισμα που έχεις και μόνο εσύ μπορείς να αποφασίσεις πώς θα το ξοδεύεις. Πρόσεχε μόνο μην αφήνεις άλλους ανθρώπους να το ξοδεύουν αυτοί για σένα.

Carl Sandburg, 1878-1967, Αμερικανός ποιητής

 Το πρόβλημα είναι ότι νομίζετε πως έχετε χρόνο.

Βούδας, 563-483 π.Χ., 

 Δεν έχει νόημα να επείγεσαι. Το σημαντικό είναι να προλαβαίνεις.

Jean de La Fontaine, 1621-1695, Γάλλος συγγραφέας

 H αδράνεια κάνει να περνούν αργά οι ώρες και γρήγορα τα χρόνια.

Cesare Pavese, 1908-1950, Ιταλός συγγραφέας

 Ο χρόνος χαράζει τα πρόσωπά μας με όλα τα δάκρυα που δεν χύσαμε.

Natalie Clifford Barney, 1876-1972, Αμερικανίδα διανοούμενη

 Μην κοιτάζεις το ρολόι, κάνε ό,τι κάνει. Προχώρα.

Sam Levenson, 1911-1980, Αμερικανός τηλεπαρουσιαστής

 Η αγάπη κάνει το χρόνο να περνάει. Ο χρόνος κάνει την αγάπη να περνάει.

Επιγραφή σε ηλιακά ρολόγια

 Ξόδεψε τα λεφτά σου σε πράγματα που μπορείς να αγοράσεις με λεφτά. Ξόδεψε το χρόνο σου σε πράγματα που δεν μπορείς να αγοράσεις με λεφτά.

Haruki Murakami, 1949-, Γιαπωνέζος συγγραφέας

 Ο θάνατος και ο χρόνος έχουν το ίδιο επώνυμο.

Domenico Cieri Estrada, 1954-, Μεξικανός συγγραφέας

 Ο χρόνος είναι πιο σημαντικός από το χρήμα. Μπορείς να βρεις παραπάνω λεφτά, αλλά δεν μπορείς να βρεις παραπάνω χρόνο.

Jim Rohn, 1930-2009, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

 Παρόν: Το κομμάτι της αιωνιότητας που χωρίζει τα εδάφη της απογοήτευσης από το βασίλειο της ελπίδας.

Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας

Το χθες ήταν μια επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Το αύριο είναι μια μεταχρονολογημένη επιταγή. Το σήμερα είναι ζεστά λεφτά.

Ανώνυμος

 Ο χρόνος είναι μεγάλος δάσκαλος, λένε. Το κακό είναι ότι σκοτώνει τους μαθητές του.

Hector Berlioz, 1803-1869, Γάλλος συνθέτης