Ρώσοι επιστήμονες αποκάλυψαν τα μυστικά των Αιγύπτιων ναυπηγών - Ο Ηρόδοτος είχε απόλυτο δίκιο

Η έρευνα για την τεχνική της ναυπήγησης των αιγυπτιακών πλοίων δικαιώνει τις αναφορές του Έλληνα ιστορικού Ηρόδοτου

Ο επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Αιγυπτιακών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Αλεξάντερ Μπέλοφ, έχει ερευνήσει επί αρκετά χρόνια το ‘πλοίο 17’ που είναι βυθισμένο στο λιμάνι της αρχαίας αιγυπτιακής πόλης Θώνις- Ηράκλειον και είναι των αρχών του Ζ’ με τα μέσα του Δ’ αιώνα π.Χ.

Ο Ρώσος επιστήμονας αναφέρει πως έχουν ναυπηγηθεί τα πλοία στην αρχαία Αίγυπτο στο περιοδικό της ναυτικής αρχαιολογίας «The International Journal of Nautical Archaeology».

Ο Ηρόδοτος είχε απόλυτο δίκιο

Η κατασκευή του αιγυπτιακού πλοίου, το οποίο ονομάζεται ‘Μπάρις’ περιγράφεται από τον μοναδικό, ιστορικό Ηρόδοτο τον Ε’ αιώνα π.Χ..

Ωστόσο, για να ελεγχθεί η τεχνική αναφορά του Έλληνα ιστορικού, επειδή δεν σώζονται άλλες περιγραφές για την κατασκευή πλοίων στην αρχαιότητα, άρχισε η σχετική έρευνα.

Φως στην υπόθεση της τεχνικής άρχισε να δίνεται στις πρώτες έρευνες μεταξύ των ετών 2009-2011, όταν η διεθνής υποβρύχια αρχαιολογική αποστολή του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ενάλιας Αρχαιολογίας, βρήκε μερικές δεκάδες πλοία που βυθίστηκαν στο λιμάνι της πόλης «Θώνις- Ηράκλειον», περίπου 25 χλμ από την Αλεξάνδρεια. Αποδείχθηκε ότι ο Ηρόδοτος ήταν ακριβής και είχε δίκιο.

Κατασκευασμένο από σανίδες ακακίας

Το σκάφος είχε ασύμμετρη σχεδίαση με ισχυρές συνδέσεις, δεν υπήρχε κατάστρωμα, και ο άξονας του πτερυγίου του πηδαλίου διέρχονταν μέσα από την καρίνα, ενώ το κάτω μέρος του ήταν επίπεδο.

Το πλοίο βρέθηκε σε σχετικά καλή κατάσταση, λόγω του ότι είχε θαφθεί από ένα παχύ στρώμα πηλού και άμμου.

Οι ειδικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πλοίο ήταν ειδικά για πλεύση σε ποτάμι, ήταν είδος φορτηγού και είχε κατασκευασθεί από φέτες κορμών ακακίας.

Λόγω του ότι οι Αιγύπτιοι ναυπηγοί δεν είχαν την ευχέρεια χρησιμοποίησης μεγάλων σανίδων, βρήκαν εποικοδομητικές λύσεις για την χρησιμοποίηση των τοπικών υλικών.

Η καρίνα του σκάφους είχε κατασκευασθεί από χονδρές σανίδες που συνδέονταν με αρθρώσεις. Κάθε κομμάτι είχε διαμπερείς τρύπες ώστε από εκεί να διέρχονται οι εγκάρσιες σανίδες που αποτελούσαν τα νεύρα του σώματος. Το πλοίο που συνδέονταν με τον τρόπο αυτόν είχε ένα σχήμα ημισελήνου.

Στα πλαϊνά είχε ανοίγματα για να εισέρχονται τα κουπιά και μια σειρά από καθίσματα για τους κωπηλάτες.

Το σχέδιο παρουσιάζεται στα αρχαία αιγυπτιακά σχέδια και περιγράφεται επακριβώς από τον Ηρόδοτο.

Καθοριστικό ρόλο στη σταθερότητα του όλου συγκροτήματος έπαιζαν οι σφήνες που διέρχονταν μέσα από τις σανίδες που έδεναν το κατασκεύασμα σε ένα ενιαίο σώμα. Η μέθοδος χαρακτηρίζεται μοναδική στη Μεσόγειο.

Νέμεσις: Η αρχαία θεότητα που εξέφραζε την Θεία Δίκη

Η Νέμεσις ήταν θεότητα και συγχρόνως η προσωποποίηση της Θείας Δίκης. Ηταν κόρη της Νύκτας και αναφέρουν πως κάποτε την είχε ερωτευτεί ο Δίας κι εκείνη μεταμορφωνόταν συνεχώς για να τον αποφύγει.

Στο τέλος είχε πάρει τη μορφή χήνας, αλλά δεν είχε καταφέρει να σωθεί γιατί ο Δίας μεταμορφώθηκε την ίδια στιγμή σε κύκνο κι ενώθηκε μαζί της. Τα αβγό που είχε γεννήσει η Νέμεση το είχαν μαζέψει κάποιοι βοσκοί και το είχαν δώσει στη Λήδα. Από εκείνο το αβγό είχαν γεννηθεί η Ελένη και οι Διόσκουροι.

Ως θεότητα η Νέμεσις απέδιδε στον καθένα την ευτυχία ή δυστυχία που αντιστοιχούσε στην αξία του. Ο ρόλος της ήταν συγγενικός με αυτόν των Μοιρών. Μόνο που οι Μοίρες είχαν σχέση με την ειμαρμένη, προαποφάσιζαν τη μοίρα των ανθρώπων πριν ακόμη γεννηθούν, ενώ η Νέμεσις επιβράβευε ή τιμωρούσε κάποιον με γνώμονα το δίκαιο.

Ήταν η προσωποποίηση της θείας εκδίκησης, όπως οι Ερινύες, αλλά δεν τιμωρούσε μόνο το έγκλημα, αλλά και κάθε «υπερβολή» και αλαζονεία. Τιμωρούσε τους υπερόπτες και προσπαθούσε να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στην τύχη των ανθρώπων.

Έτσι ο Κροίσος, γεμάτος πλούτη και αλαζονεία, οδηγήθηκε από την Νέμεση στην εκστρατεία εναντίον του Κύρου και καταστράφηκε.

Στον Ραμνούντα της Αττικής, κοντά στο Μαραθώνα, λατρευόταν η Νέμεσις ως Ραμνουσία κι είχε περίφημο ιερό. Το άγαλμά της θεάς το είχε σμιλεύσει ο Φειδίας από μάρμαρο της Πάρου, που είχαν φέρει οι Πέρσες στο Μαραθώνα και το προόριζαν για να στήσουν τρόπαιο για τη νίκη που θα πραγματοποιούσαν ενάντια στους Αθηναίους. Επειδή οι Πέρσες είχαν δείξει μεγάλη σιγουριά για τη νίκη τους, υπερβολή και αλαζονεία, η θεά τους τιμώρησε. Υποκίνησε τον αθηναϊκό στρατό στο Μαραθώνα κι οι Πέρσες ηττήθηκαν.

Αργότερα η Νέμεσις ταυτίστηκε με την Αδράστεια, παριστανόταν ως παρθένα κι έμοιαζε με την Αφροδίτη.

Υπάρχει και μια άλλη άποψη της μυθολογικής διαδρομής της Νέμεσης.

Λεγόταν πως από την ένωση του Ταρτάρου και της Νέμεσης γεννήθηκαν οι Τελχίνες. Τα ονόματά τους ήταν Χρυσός, Άργυρος και Χαλκός, από τα μέταλλα που είχαν ανακαλύψει ή κατά τον Βακχυλίδη Ακταίος, Μεγαλήσιος, Ορμενός και Λύκος. Οι Τελχίνες ήταν μάγοι και προκαλούσαν βροχή, χαλάζι, χιόνι και κεραυνούς.

Ήταν πνεύματα της φωτιάς-ηφαιστειακά, από ρίζες έφτιαχναν φίλτρα θαυματουργά και κατείχαν τρομερές δεξιότητες. Περιγράφονται ενίοτε δίχως χέρια ή πόδια. Ήταν όντα αμφίβια και είχαν κάτι από άνθρωπο και κάτι από ψάρι, σαν τον Όανες της σουμερο-βαβυλωνιακής μυθολογίας. Τους περιέγραφαν με μεμβράνη στα δάχτυλα και φημισμένες οικογένειες ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τη γενιά τους.

Σύμβολα της θεάς είναι ο πήχυς και το χαλινάρι. Τα σύμβολα αυτά είναι ενδεικτικότατα της λειτουργίας της να προσμετρά τις ανθρώπινες σκέψεις, συναισθήματα, δράσεις και να θέτει ένα όριο στην αχαλίνωτη ασυδοσία του εγωισμού των ανθρώπων. Έτσι η έπαρση των θνητών έναντι των Κοσμικών Νόμων (ύβρις) και η κατάφωρη αδιαφορία για το Κοινό Καλό, σαρώνονται με τη δράση της Νέμεσης και εδώ μοιάζει με Συμπαντική Ζυγαριά που απονέμει αέναα Δικαιοσύνη.

Το ΚΑΚΟ μάτι μπορεί να “σκάσει” άνθρωπο: Ποιοι “ματιάζονται” εύκολα και τι ακριβώς συμβαίνει με τη βασκανία!

Τι ακριβώς συμβαίνει με τη βασκανία και τι λέει η θρησκεία μας για το μάτι;

Τό λεγόμενο "κακό μάτι" όσο καί άν μάς φαίνεται υπερβολικό, μπορεί να αρρωστήσει ακόμη καί νά σκοτώσει κάθε άνθρωπο πού βρίσκεται μακριά από τά μυστήρια τής Εκκλησίας...

Υπάρχουν φθονεροί άνθρωποι πού όταν βλέπουν κάτι το καλό στον άλλο, υποφέρουν... Το ίδιο παθαίνει και ο πανούργος διάβολος. Διάβολος και φθονερός φθονούν το καλό του άλλου. Έχουν μεταξύ τους το κοινό αυτό σημείο. Κι ο διάβολος το «εκμεταλλεύεται». Περνά μέσα απ' αυτό, (=φθόνο) την κακία του στούς ανθρώπους....

Ο φθόνος δηλ. του φθονερού ανθρώπου είναι ο αγωγός ( τό κανάλι - chanel ) , απ' όπου διοχετεύεται στις ανθρώπινες ψυχές το δηλητήριο (=βασκανία) του διαβόλου.

«Η βασκανία είναι μία δαιμονική ενέργεια, που γίνεται μέσω των φθονερών ανθρώπων» (Μ. Βασίλειος περί φθόνου, 4), «...απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον» (Ευχή εις βασκανίαν).

Κι αυτό σημαίνει: Βασκανία ΔΕΝ είναι ένας λ.χ. συνηθισμένος πονοκέφαλος, ή μια συνηθισμένη ζάλη κλπ., αλλά είναι κάτι το ασυνήθιστο!!

Κάτι το φοβερό, το ανυπόφορο, το ...σατανικό!!

Είχε κάποιος, (διηγούνται αυτόπτες μάρτυρες) ένα ωραίο άλογο. Το είδε κάποιος (φθονερός) και είπε:

«Τι ωραίο άλογο». Και το άλογο δεν άντεξε το «μάτι». Έσκασε, ψόφησε ακαριαία!

Ποιοί όμως έχουν «μάτι»;

Κακό «μάτι» έχει εκείνος, που έχει μέσα του κακία! «απέλασον πάσαν φαρμακείαν των φθοροποιών και φθονερών ανθρώπων» (ευχή εις βασκανίαν).

Γι' αυτό παλαιότερα, οι αγράμματες γριούλες, όταν έβλεπαν ένα όμορφο παιδάκι, ή άλλο τι ωραίο, το έφτυναν· και έλεγαν: «Να μην αβασκαθεί». Έβγαζαν από μέσα τους (έφτυναν) τον τυχόν κρυμμένο φθόνο.

Ποιούς πιάνει το «μάτι»;

Εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά στον άνθρωπο, είναι λογικό να «χτυπιούνται» από τη βασκανία, όσοι δεν είναι εφοδιασμένοι με όπλα, που πολεμούν και συντρίβουν το διάβολο («νηστεία» προσευχή εξομολόγηση, Θ. Κοινωνία).

Για αυτό:

Τους αγίους δεν τους πιάνει «μάτι».

Τους ιερείς ( λόγω της ιερωσύνης τους ).

Και τον κάθε χριστιανό, που ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.

Τό «ξεμάτιασμα»

Και πάλι, εφόσον η βασκανία είναι χτύπημα του σατανά, απαιτείται ειδική προσευχή, που να χτυπά, εξορκίζει το διάβολο.

Η Εκκλησία μας για την περίπτωση αυτή έχει θεσπίσει την ευχή «εις βασκανίαν», που διαβάζεται από ιερέα. Που σημαίνει, πως όταν σε «πιάσει» το μάτι, θα πρέπει να πας στον ιερέα, και μόνο στον ιερέα.

Υπάρχει καί τό αμαρτωλό ξεμάτιασμα...

Σε έπιασε το «μάτι». Αντί, λοιπόν, να πας στον ιερέα, πας στη γειτόνισσά σου, στη κουμπάρα σου, κ.λ.π., και σου κάνουν ξόρκια! Όμως έτσι αμαρτάνεις και συ, και αυτές που σε ξεματιάζουν. Εσύ, γιατί περιφρόνησες το λειτουργό του Χριστού (τον ιερέα), και κτύπησες ξένες πόρτες, αυτές γιατί πήραν τη θέση του ιερέα.

Μάθε, λοιπόν, πως ο λαϊκός, επειδή στερείται ιερωσύνης, δεν έχει δικαίωμα να σε «σταυρώνει».

Ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή είναι πρόσωπα ιερά, και επειδή έχουν εξουσία στα παιδιά τους, μπορούν να «σταυρώνουν» τα παιδιά τους και μόνο τα παιδιά τους.(Το ίδιο ισχύει και για τον παππού ή τη γιαγιά σε σχέση με τα εγγονάκια τους). Όμως και πάλι προσοχή!

Θα πρέπει να λένε προσευχές της Εκκλησίας μας και μόνο της Εκκλησίας μας, (λ.χ. «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ή το «απολυτίκιο» ενός αγίου κ. ά).

Με ποιό, λοιπόν, δικαίωμα σε σταυρώνουν άνθρωποι χωρίς ιερωσύνη; (Και γιατί δεν σταυρώνεσαι από μόνος σου; Άγιο είναι το χεράκι τους;)

Το εξίσου σημαντικό: Ο λαϊκός επειδή δεν έχει ιερωσύνη, δεν μπορεί να κάνει ένα μυστήριο, λ.χ. «ευχέλαιο». Και όμως, η γειτόνισσά σου, η κουμπάρα σου τολμούν (!) και κάνουν «ευχέλαιο».

Πώς;

«Αγιάζουν» από μόνες τους το λαδάκι (!), που θα σε ...σταυρώσουν!! (Διερωτήθηκες ποτέ, γιατί δεν προτιμούν το λαδάκι του κανδηλιού;).

Και να ήταν μόνο αυτό; Στο «μυστήριό» τους ανακατεύουν λόγια της Εκκλησίας μας με ξένα λόγια (=του διαβόλου). Λες και οι ευχές της Εκκλησίας μας χρειάζονται την ενίσχυση των «ευχών» του διαβόλου!

Λοιπόν, ποιά λόγια θα πιάσουν; Της Εκκλησίας ή του διαβόλου; Είναι δυνατόν να ακούσει ο Κύριος «μαγαρισμένες» προσευχές;

Θα πεις:

-Μα είναι γυναίκες χριστιανές, κάνουν τον σταυρό τους, επικαλούνται το όνομα του Θεού!

-«Γι' αυτό (απαντά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) τις αποστρέφομαι! Γιατί χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού για να Τον υβρίζουν! Γιατί, λέγοντας πως είναι χριστιανές, κάνουν εκείνα που κάνουν οι ειδωλολάτρες! Και οι δαίμονες ανέφεραν το όνομα του Θεού, αλλά ήταν δαίμονες!

Ο Κύριος τους επέπληξε και τους έδιωξε!» (Κατήχησις I΄).

Και πάλι:

Μα μόλις με ξορκίζουν, είμαι μια χαρά!

Μπορεί να είναι ψυχολογικό.

Μπορεί και να σε έκανε ό διάβολος καλά, φυσικά για το κακό σου...

Ένα διδακτικό περιστατικό...

Στις 2.3.1998 ο Πατρινός κ. Ε., μου ανέφερε, κάτι που συνέβη στον ίδιο, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια.

Από 14 ετών οι δικοί του κάθε τόσο τον πήγαιναν σε μια κυρία για «ξεμάτιασμα».

Όμως το συνεχές «ξεμάτιασμα» έδωσε «λαβή» στο διάβολο. Άρχισε τώρα και ο ίδιος (κ. Ε.) να έχει «μάτι», να «αβασκαίνει».

Όποιον θαύμαζε, του συνέβαινε κακό. Έβλεπε λ.χ γυναίκα να περπατά, αμέσως η γυναίκα σκόνταφτε και έπεφτε.

Το 1983, Μ. Πέμπτη βράδυ, παρακολουθούσε την ακολουθία των αγίων Παθών στον ι. ναό αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω. Ξαφνικά ένοιωσε ζάλη. Θόλωσε το μυαλό του. Έβλεπε το εκκλησίασμα να χάνεται από μπροστά του. Ταυτόχρονα τον έπιασε κρύος ιδρώτας. Δεν άντεξε. Βγήκε έξω.

Τον ακολούθησε «κατά πόδας» (έξω, στην αυλή) μια γνωστή κυρία (που ξεμάτιαζε...). Τον πλησίασε και του είπε: «Τί έπαθες, Ε;». Και άρχισε να τον ξεματιάζει, διαβάζοντας κάτι παράξενες «ευχές»(επικλήσεις δαιμόνων).

Στην «ιερή» (=δαιμονική) αυτή στιγμή, ο κ. Ε. παρατήρησε κάτι, που τον συγκλόνισε!

Η όψη της κυρίας αλλοιώθηκε! Το βλέμμα της ήταν απαίσιο! Ταυτόχρονα την «έπιασε» ένα παράξενο χασμουρητό! Το στόμα της θύμιζε στόμα άγριου θηρίου! Στο τέλος έβγαλε από την κοιλιά της ένα φυλακτό».

«Πάρτο (του είπε), φόρεσέ το και δεν θα σε ξαναπιάσει».

Και με τις σατανικές της επικλήσεις (=βοήθεια του διαβόλου) ο ασθενής έγινε καλά...

Ο κ. Ε., μετά απ' αυτό, εξομολογήθηκε, και ησύχασε. Αλλά, και έπαψε να αβασκαίνει».

Το βιβλίο με τις «προφητείες» του Jacques Attali για την Νέα Παγκόσμια Τάξη

Με αφορμή την είδηση της χρηματοδότησης της νομιμοποίησης της μαριχουάνας στις ΗΠΑ από τον Ουγγρο-Εβραίο μεγαλοεπενδυτή «φιλάνθρωπο» Τζορτζ Σόρος, πρέπει να θυμηθούμε ότι η νομιμοποίηση των ναρκωτικών ήταν μία από τις ‘προβλέψεις’ του βιβλίου του 2006, “A Brief History of The Future” («Μία Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος») του Γαλλο-Εβραίου Jacques Atali, ενός βιβλίου που ο Henry Kissinger είχε χαρακτηρίσει «λαμπρό και προκλητικό .. και δύσκολο να το απορρίψεις».
Αναφέρει στο συγκεκριμένο κομμάτι το βιβλίο:

«Τα ναρκωτικά θα πρέπει να νομιμοποιηθούν για να γίνουμε μουδιασμένοι μέσα στην αυξανόμενη παράνοια γύρω μας», έγραψε στο βιβλίο του ο Atali. «Το αλκοόλ, η κάνναβη, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, τα συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση), χημικά, βιολογικά, ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά που διανέμονται από «αυτό – επισκευαστές», θα γίνουν  καταναλωτικά προϊόντα σε έναν κόσμο χωρίς το νόμο της αστυνομίας, της οποίας τα  κύρια θύματα θα είναι οι infranomads». (Infranomads = υπο-νομάδες = οι φτωχοί του κόσμου).

Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στο «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» που περιγράφει την ατζέντα της ελίτ για τον 21ο αιώνα.
Ο γεννημένος στην Αλγερία Γάλλο-Εβραίος Jacques Attali (ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κογκρέσο ότι ο εβραϊκός πληθυσμός παγκοσμίως θα πρέπει να ανέλθει στα 200 εκατομμύρια) είναι ένας τεχνοκράτης υψηλού επιπέδου που εργάζεται για την ολοκλήρωση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Έχει δηλώσει μάλιστα, ο Attali ότι η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να γίνει η πρωτεύουσα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης!
Ο Attali έχει πλούσιο βιογραφικό. Καθηγητής οικονομικών για δέκα χρόνια (1981- 1991) εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του πρώην Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν. Το 1980 ξεκίνησε το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ‘Eurêka’ (ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τις νέες τεχνολογίες που εφηύρε, μεταξύ άλλων, το MP3).

Το 1991 ίδρυσε στο Λονδίνο την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development) της οποίας υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος από το 1991 έως το 1993,. Είναι επίσης η αιτία της μεταρρύθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γνωστή ως LMD, που σχεδιάστηκε για να φέρει όλες τις ευρωπαϊκές βαθμίδες εκπαίδευσης στην ίδια γραμμή.
Ο Attali είναι επίσης ο ιδρυτής και πρόεδρος της PlaNet Finance, μιας µη κερδοσκοπικής οργάνωσης διεθνούς αλληλεγγύης, µε ειδίκευση στην ανάπτυξη της µικροχρηµατοδότησης και ο πρόεδρος της Α&Α, διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας στρατηγικής. Χρονικογράφος στην εφημερίδα L’Express, είναι επίσης συγγραφέας πενήντα βιβλίων, και έχοντας πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Στα βιβλία περιλαμβάνεται η βιογραφία του Γερμανο-Εβραίου τραπεζίτη Siegmund Warburg (1902 – 1982).
Έχει γράψει επίσης ένα λαμπρό άρθρο για τον Καρλ Μαρξ, υποστηρίζοντας ότι ο Μαρξ ήταν ένας ‘ελεύθερος marketeer’ (επιχειρηματίας) που ευνόησε τον καπιταλισμό ως ένα σκαλοπάτι προς το κομμουνιστικό του ιδεώδες και προέβλεψε την παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίζουμε σήμερα (δηλ. τη Νέα Παγκόσμια Τάξη).

Στο «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» ο Attali προβλέπει ότι αυτός ο αιώνας θα ξεδιπλωθεί μέσα από τρεις διαφορετικές φράσεις.
1 .Υπερ- αυτοκρατορία (Super-empire) = μια εποχή της ιδιωτικοποίησης, όπου θα κυβερνούν οι εταιρείες. Γράφει: «το κεφάλαιο θα απαλλαγεί επιτέλους από κάθε τι που το απειλεί -συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κρατών, τα οποία σταδιακά θα διαλυθούν». Ο νόμος των “αγορών” θα αποτελέσει το μόνο αναγνωρισμένο παγκόσμιο δίκαιο. Ένα σύστημα εξουσίας του οποίου οι «δομές παραμένουν ασαφείς, αλλά ο στόχος του είναι παγκόσμιος».
2. Υπερ-συγκρούση (Hyperconflict) = η υπερ-αυτοκρατορία θα συρρικνωθεί και θα υπάρξει μια περίοδος παγκόσμιου χάους. Ξεκινώντας περίπου από το 2030, ο Attali προβλέπει «καταστρεπτικούς πολέμους, όπου έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντοτήτες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς θα στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου».
3. Υπερ-δημοκρατία (Hyperdemocracy) (έτος 2060) = έχοντας εξαντληθεί από τους πολέμους και τις κοινωνικές αναταραχές η παγκόσμια κοινότητα θα υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες» τη δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης». Θα είναι ένα κολεκτιβιστικό σύστημα, όπου ο καθένας θα εργάζεται για το «κοινό καλό».

Ιδού ορισμένα θέματα για να πάρουμε μια γεύση του βιβλίου.
Νεοταξική Σεξουαλικότητα
Στο μέλλον, οι άνθρωποι δεν θα δεσμεύονται πλέον και δεν θα δημιουργούν οικογένειες. «Το ζευγάρι δεν θα είναι πλέον η κύρια βάση για τη ζωή και τη σεξουαλικότητα. Οι άνθρωποι θα προτιμούν να επιλέγουν, με πλήρη διαφάνεια, πολυγαμικές ή polyandrous αγάπες».
Η κινητήρια δύναμη αυτής της τάσης θα είναι η τεχνολογία που απελευθερώνει τη νεολαία από το γονικό έλεγχο. Η πρώτη ήταν το ραδιόφωνο, το οποίο επέτρεψε στους νέους: «Να χορεύουν έξω από τις αίθουσες και, επομένως, να είναι απαλλαγμένοι από την γονική επίβλεψη, έχοντας μία ‘απελευθερωμένη’ σεξουαλικότητα, ανοίγοντάς τους την πόρτα σε κάθε είδους μουσικής, από τζαζ μέχρι ροκ και, συνεπώς, εισάγοντάς τους στον κόσμο της κατανάλωσης, της επιθυμίας και της ανταρσίας».
Μια κουλτούρα διαμορφωμένη και χειραγωγούμενη από τα media θα δημιουργήσει έναν εγωκεντρικό πληθυσμό που «θα εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του».
Καθώς οι εραστές θα παραλείπουν να ζευγαρώνουν για όλη τους τη ζωή, «ο κόσμος δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια αντιπαράθεση μοναχικοτήτων και η αγάπη μια αντιπαράθεση αυνανισμών».
Ο στόχος των νεοταξιτών είναι η αφαίρεση της αγάπης από το σεξ, έτσι ώστε να ελέγχουν την αναπαραγωγή. Ο Attali γράφει ότι στον 20^ο αιώνα, η κοινωνία θα «προσπαθήσει να εκκενώσει το αναπαραγωγικό ρόλο της σεξουαλικότητας κάνοντας τεχνητή μητρότητα και χρησιμοποιώντας όλο και πιο εξελιγμένες μεθόδους – χάπια, πρόωρο τοκετό, εξωσωματική γονιμοποίηση, παρένθετες μητέρες».
Στο μέλλον, η κοινωνία «θα προχωρήσει τόσο πολύ ώστε θα διαχωρίσει την αναπαραγωγή και τη σεξουαλικότητα. Η σεξουαλικότητα θα είναι το βασίλειο της ευχαρίστησης και η αναπαραγωγή των μηχανών».
Οι μελλοντικές γενιές θα κατασκευάσουν το ανθρώπινο ον σαν ένα καλοσχεδιασμένο τεχνούργημα, σε μια τεχνητή μήτρα, η οποία θα επιτρέπει στον εγκέφαλο να αναπτυχθεί περαιτέρω με χαρακτηριστικά που θα επιλέγονται εκ των προτέρων. Το ανθρώπινο ον θα γίνει ένα εμπορικό αντικείμενο».
Παρακολούθηση
Ο Attali δίνει την εικόνα μιας κοινωνίας που βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση που φαντάζει την κομμουνιστική Στάζι «ερασιτέχνες».

Ακόμα και τα πλυντήριά μας θα συνωμοτούν εναντίον μας, ενώ η «συσκευασία των τροφίμων, τα ρούχα και τα είδη οικιακής χρήσης θα γίνουν «επικοινωνιακά»».
Θα ζούμε με αναξιόπιστα ρομπότ
«Τα οικιακά ρομπότ θα γίνουν απαραίτητα στην καθημερινή ζωή σε όλο τον κόσμο. Θα είναι συνεχώς συνδεδεμένα με δίκτυα υψηλής απόδοσης, λειτουργώντας ως οικιακές βοηθοί, ως βοηθήματα για άτομα με ειδικές ανάγκες ή ηλικιωμένους, ως εργαζόμενοι και ως μέλη δυνάμεων ασφαλείας. Ειδικότερα, θα γίνουν «παρατηρητές».
Όλα μας τα δεδομένα θα συλλέγονται από δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ασφαλείας. Η κύρια μορφή της επιτήρησης θα είναι φορητές συσκευές ψυχαγωγίας. Το έμβρυο αυτού σήμερα είναι το iPhone που στέλνει δεδομένα στην NSA.
«Το μοναδικό νομαδικό αντικείμενο (άνθρωπος) θα είναι μόνιμα ανιχνεύσιμο. Όλα τα δεδομένα που περιέχει, συμπεριλαμβανομένων των εικόνων της καθημερινής ζωής όλων μας, θα αποθηκεύονται και θα πωλούνται σε εξειδικευμένες επιχειρήσεις και σε δημόσια και ιδιωτική αστυνομία.
Μέχρι το 2050, αυτές οι μηχανές θα έχουν εξελιχθεί σε αυτό που ο Attali αποκαλεί «μηχανές αυτο – επιτήρησης» που θα επιτρέπουν σε όλους να παρακολουθούν τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες.
Θα παρακολουθούμε την κατανάλωση του νερού μας, της ενέργειας και των πρώτων υλών. Θα έχουμε ακόμη την «ευκαιρία να μετρούμε, μόνιμα ή περιοδικά, τις παραμέτρους του σώματός μας».

«Ηλεκτρονικά υποδόρια bugs, θα καταγράφουν ασταμάτητα τον κτύπο της καρδιάς, την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη. Μικροεπεξεργαστές συνδεδεμένοι με διάφορα όργανα θα παρακολουθούν τη λειτουργία τους συγκρίνοντάς τα με τους κανόνες.
Η ανασφαλής και χαοτική ζωή μας, θα εξαρτάται από τις ασφαλιστικές εταιρείες για ασφάλεια. Οι εταιρείες αυτές θα βεβαιώνουν ότι οι πελάτες τους συμμορφώνονται με τους κανόνες για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων … Σταδιακά θα υπαγορεύουν δικτατορικά πλανητικούς κανόνες (Τι θα φάτε, τι πρέπει να ξέρετε, πώς να οδηγείτε, πως να προστατεύετε τον εαυτό σας, πώς να καταναλώνετε, πώς να παράγετε…) »
Οι εταιρείες αυτές θα είναι αμείλικτες.
«Θα τιμωρούν τους καπνιστές, τους πότες, τους παχύσαρκους, τους μη απασχολήσιμους, τους ανεπαρκώς προστατευμένους, τους επιθετικούς, τους απρόσεκτους, τους αδέξιους, τους αφηρημένους, τους σπάταλους. Η άγνοια, η έκθεση σε κινδύνους, η σπατάλη και η ευπάθεια θα θεωρούνται ασθένειες».
Οι φυλακές θα αντικατασταθούν σταδιακά από συσκευές επιτήρησης μεγάλων αποστάσεων που θα επιτηρούν ένα άτομο σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Μετανάστευση
Οι μεταναστευτικές ροές θα επεκταθούν και θα κατακλύσουν τα εθνικά κράτη. «Η Μεγάλη Βρετανία θα εξελιχθεί σε μια σημαντική χώρα υποδοχής, ιδιαίτερα για τους πολίτες των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Οι τελευταίες με τη σειρά τους θα καλωσορίσουν Ουκρανούς εργαζόμενους, που οι ίδιοι θα αντικατασταθούν από Ρώσους και οι ίδιοι θα αντικατασταθούν από τεράστιους κινέζικους πληθυσμούς».
Οι χώρες που θα αντιστέκονται θα μαθαίνουν ότι η εισροή του πλήθους των μεταναστών θα είναι η προϋπόθεση για την επιβίωση τους. Σε ένα σκοτεινό σημείο, ο Attali μιλάει για ορδές τριτοκοσμικών που θα καταπιούν τη Δύση.
«Ακόμα περισσότερες μάζες θα ρίξουν τις πύλες της Δύσης. Θα αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μήνα. Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σε εκατομμύρια και μετά σε δεκάδες εκατομμύρια».

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι ο πιο δημοφιλής προορισμός και «μέσα σε είκοσι χρόνια, οι Ισπανόφωνοι και οι Αφρο –Αμερικανικοί θα αποτελούν σχεδόν την πλειοψηφία στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Η νομαδική ζωή θα γίνει ο κανόνας στη Δύση καθώς, «όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αφήνουν τη μία χώρα για την άλλη: σύντομα θα υπάρχουν πάνω από δέκα εκατομμύρια που θα αλλάζουν χώρες κάθε χρόνο.
Το βασικό κίνητρό μας θα είναι τα χρήματα, αλλά πολλοί θα φεύγουν, επειδή θα είναι αηδιασμένοι από την πατρίδα τους.
«Αυτοί δεν θα θέλουν πλέον να εξαρτώνται από μια χώρα της οποίας το φορολογικό σύστημα, τη νομοθεσία και ακόμη και την κουλτούρα τα έχουν απορρίψει. Και, επίσης, (θα φεύγουν) για να εξαφανιστούν εντελώς, για να ζήσουν μια άλλη ζωή. Ο κόσμος θα είναι επομένως όλο και πιο γεμάτος με ανθρώπους που θα έχουν καταστεί ανώνυμοι με δική τους ελεύθερη βούληση. Θα είναι σαν ένα καρναβάλι, όπου ο καθένας – ω! απόλυτη ελευθερία – θα επιλέγει μια νέα ταυτότητα για τον εαυτό του» .
Το Μέλλον των ΗΠΑ
Το δολάριο θα παραμείνει κυρίαρχο μέχρι τουλάχιστον το 2025, όταν οι ξένοι υποστηρικτές θα αρχίσουν να το εγκαταλείπουν και η «πιστωτική πυραμίδα, που βασίζεται στην αξία των αμερικανικών κατοικιών, θα καταρρεύσει».

Στη συνέχεια οι ΗΠΑ θα αρχίσουν να διαιρούνται, μέσα σε βία και χάος τα οποία θα ακολουθήσουν. Ο Attali αναφέρει, «δεν θα είναι η Αφρική του αύριο που μια μέρα θα μοιάζει με τη Δύση του σήμερα, αλλά ολόκληρη η Δύση που μπορεί αύριο να θυμίζει την Αφρική του σήμερα.
Στη συνέχεια οι ΗΠΑ θα πρέπει να επανασχεδιάσουν την κυβέρνησή τους για να ανακτήσουν τον έλεγχο.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν τότε να γίνουν μια σοσιαλδημοκρατία σκανδιναβικού στιλ ή μια δικτατορία – και ίσως ακόμη το ένα μετά το άλλο. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβαίνει μια τέτοια έκπληξη: ο πρώτος ηγέτης που έθεσε σε ισχύ τις αρχές που απαιτούνται για την έξοδο από την κρίση μιας ύφεσης ήταν ο Μουσολίνι. Ο δεύτερος ήταν ο Χίτλερ. Ο Roosevelt ήρθε τρίτος».
Καθώς το χάος και η βία θα καταπίνουν τον κόσμο, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ θα ενισχυθούν. Η «ζώνη της Βίβλου» στο νότιο τμήμα των ΗΠΑ θα κινητοποιηθεί και θα μπορούσε να κυριαρχήσει στην πολιτική των ΗΠΑ.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν περίπου το 2040 να υποκύψουν σε έναν θεοκρατικό πειρασμό, ρητά ή σιωπηρά, με τη μορφή ενός θεοκρατικού απομονωτισμού στον οποίο η δημοκρατία δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια σκιώδη παρουσία.
Αυτό το χριστιανικό κίνημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε έναν πόλεμο κατά ενός δραστήριου Ισλάμ, ο οποίος πόλεμος κατά πάσα πιθανότητα θα αποδυναμώσει και θα δυσφημίσει και τις δύο θρησκείες .
Μια διεθνής χριστιανική συμμαχία «θα μπορούσε κάλλιστα να σχηματίσει συμμαχίες εδώ και εκεί με κοσμικούς πειρατές και εμπόρους όπλων, γυναικών και ναρκωτικών».
Η συμμαχία αυτή θα «σταθεί απέναντι στο Ισλάμ – και ο αγώνας θα είναι αμείλικτος. Θα υπερασπιστούν τους Χριστιανούς σε χώρες όπου αποτελούν μειονότητα, όπως στο Λίβανο, το Ιράκ και τη Συρία».
Πριν από το τέλος του αιώνα, οι ΗΠΑ θα χρειαστεί να διαλυθούν και θα τεθούν υπό την εποπτεία μιας κολλεκτιβιστικής παγκόσμιας κυβέρνησης .
Οι Πόλεμοι του Μέλλοντος
Γύρω στο 2030, ο Attali βλέπει νε ξεκινάει μια υπερ-σύγκρουση, σε μια περίοδο τρομακτικής βίας και αναταραχών, εκ των οποίων θα προκύψει μια υπερ-δημοκρατία, μια παγκόσμια κοινοτική κυβέρνηση (‘one-world communitarian government’), περίπου το 2060.

Η υπερ-σύγκρουση θα αποτελείται από «καταστρεπτικούς πολέμους, κατακερματισμένα έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντότητες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς ο ένας εναντίον του άλλου».
Οι μελλοντικοί πόλεμοι θα διεξάγονται με «χημικά, βιολογικά, βακτηριολογικά, ηλεκτρονικά και νανοτεχνολογικά όπλα».
«Χημικά όπλα θα είναι σε θέση να αναζητούν και να σκοτώνοντας ηγέτες χωρίς να τα εντοπίζουν. Πανδημίες θα απελευθερώνονται κατά βούληση. Πολύπλοκα γενετικά όπλα μια μέρα θα κατευθύνονται ειδικά απέναντι σε ορισμένες εθνοτικές ομάδες. Νανορομπότ τόσο μικρά όσο ένας κόκκος σκόνης, θα διενεργούν αποστολές επιτήρησης και θα επιτίθενται στα κύτταρα του σώματός του εχθρού».
Ακόμη και αγελάδες θα χρησιμοποιούνται από στρατιωτικούς πρωτοπόρους, «κλωνοποιημένα ζώα θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν σε πέρας την αποστολή ως ζώα-βόμβες σε αποστολή, τέρατα ενός εφιάλτη».
Αυτά τα όπλα θα είναι ευρέως διαθέσιμα.
«Τα περισσότερα από αυτά τα όπλα θα είναι προσιτά σε μικρές χώρες, και σε μη χώρες, κουρσάρους, πειρατές, μισθοφόρους, μαφίες, τρομοκράτες και κάθε είδους διακινητή … Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα είναι δυνατόν να φτιάχνεις μια e-βόμβα για 400 δολάρια με έναν συμπυκνωτή, ένα καρούλι σύρματος χαλκού και ένα εκρηκτικό».
Πόλεμοι θα ξεσπάσουν σε όλο τον κόσμο, κάποιοι θα πολεμούν για τους πόρους, άλλοι πόλεμοι θα γίνονται για το νερό, άλλοι πόλεμοι για την επιρροή ή μεταξύ εθνοτικών ομάδων που αγωνίζονται για αυτονομία. Θα οδηγηθούμε σε κατακερματισμό κρατών και σε εμφάνιση νέων σε όλο τον κόσμο, πιθανόν σε αυτά θα περιλαμβάνονται η Νιγηρία, η Τουρκία, το Ιράν και οι Φιλιππίνες .
«Ακόμα και πόλεις θα ανακηρύξουν απόσχιση. Εθνοτικές ή γλωσσικές μειονότητες θα απαιτήσουν ανεξαρτησία».
Ο Attali πιστεύει ότι πολλές συγκρούσεις θα είναι άγριες.
«Γενοκτονίες θα διαπραχτούν με τα πιο βάναυσα όπλα. Τουλάχιστον τρεις από αυτές τις σφαγές – εις βάρος των Αρμενίων, των Εβραίων και των Τούτσι – διαπράχθηκαν κατά τον εικοστό αιώνα. Και όσοι δεν το πιστεύουν πρέπει να θυμούνται ότι το 1938 κανένας δεν σκέφτονταν ότι ήταν δυνατό το Ολοκαύτωμα».
Τα δυτικά έθνη θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε μεγάλους πολέμους, με τη Βόρεια Κορέα να πιστεύεται ότι είναι ένας πιθανός καταλύτης.
«Στοχεύοντας τώρα την Ιαπωνία, οι πύραυλοι της Βόρειας Κορέας κάποια μέρα θα στοχεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Με τους πυραύλους του Πακιστάν να πέφτουν στα χέρια φονταμενταλιστών θα απειληθεί πρώτη η Ινδία και μετά η Ευρώπη. Το Ιράν που τώρα στοχεύει το Ισραήλ μία ημέρα (από τη Βηρυτό ή την Τεχεράνη) θα στοχεύει Κάιρο, Ριάντ, Αλγέρι, Τύνιδα, Καζαμπλάνκα, Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια, Ρώμη, Μαδρίτη, Λονδίνο και Παρίσι».
Νομιμοποίηση των Ναρκωτικών
Ο Attali προβλέπει ένα μελλοντικό κόσμο, όπου οι ίδιες οι μάζες θα πνίγονται μέσα στη διασκέδαση για να ξεφύγουν από την ανασφαλή και χωρίς νόημα ζωή τους.
«Θα πεθυμήσουν τις ημέρες όταν τα σύνορα ήταν κλειστά και η εργασία για όλη την διάρκεια της ζωής ήταν εγγυημένη, τα πράγματα κρατούσαν για πολύ, οι γάμοι ήταν στερεοί και οι νόμοι άθραυστοι.
Η ‘διασκέδαση’ θα είναι η κύρια διαφυγή μας.
«Κάποιοι θα αναλάβουν να απομονωθούν και θα εμμένουν ναρκισσιστικά σε φαντασιακούς εικονικούς νομαδισμούς».
Τα ναρκωτικά θα νομιμοποιηθούν για να μας κρατούν μουδιασμένους στην αυξανόμενη παράνοια γύρω μας.

«Το αλκοόλ, η κάνναβη, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, τα συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση), χημικά, βιολογικά, ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά που διανέμονται από «αυτο – επισκευαστές», θα γίνουν καταναλωτικά προϊόντα σε έναν κόσμο χωρίς το νόμο της αστυνομίας, της οποίας τα κύρια θύματα θα είναι οι infranomads». (Infranomads = υπο-νομάδες = οι φτωχοί του κόσμου).
Ο Φεμινισμός απαραίτητη προϋπόθεση για το σοσιαλισμό
Ο Attali είναι πρωτοπόρος της μικροχρηματοδότησης, ιδρυτικό μέλος της PlaNet Finance, της τρίτης μεγαλύτερης οργάνωσης του είδους της. Οι μικροχρηματοδοτήσεις συνίστανται στην παροχή δανείων σε φτωχούς και σε κοινοτικές ομάδες σε όλο τον κόσμο για να ξεκινήσουν επιχειρήσεις.
Όταν ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη γιατί το 80 % των μικροδανείων δίνονται στις γυναίκες, ο Attali περιέγραψε το φαινόμενο «παράξενο», αλλά στο βιβλίο του εξηγεί τον πραγματικό λόγο.
Οι γυναίκες πειθαρχούν στον κρατικό κολεκτιβισμό.
Έως το 2060 ο Attali βλέπει την υπερ-δημοκρατία (μια παγκόσμια κολεκτιβιστική κυβέρνηση) να γίνεται πραγματικότητα και οι πρωτοπόροι αυτού του συστήματος να είναι αυτοί που ο ίδιος αποκαλεί «διανθρώπινους» (ή μετα-ανθρώπους) (“transhumans”), οι οποίοι θα βρίσκουν ευχαρίστηση στο να υπηρετούν τους άλλους στις κοινότητές τους.
«Οι γυναίκες θα γίνουν transhumans πιο εύκολα από τους άνδρες».
«Η σταδιακή αύξηση των γυναικών σε κάθε διάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας, ιδιαίτερα μέσω των μικροχρηματοδοτήσεων – θα προσθέσει πάρα πολλούς διανθρωπιστές».
Brainchips
Ο μελλοντικός άνθρωπος θα περπατά στους δρόμους τρομοκρατημένος από τις σκέψεις του. Θα του έχει εμφυτευτεί ένα brainchip.

«Βιονικές προθέσεις που θα συνδέονται άμεσα με τον εγκέφαλο θα μας βοηθήσουν να χτίσουμε γέφυρες με επίπεδα γνώσης, θα παράγουν νοητικές εικόνες, ταξίδια, να μαθαίνουμε, να φαντασιωνόμαστε και να επικοινωνούμε με άλλα μυαλά.
Η τεχνολογία «θα επιτρέπει ήδη έναν τετραπληγικό να γράψει δεκαπέντε λέξεις το λεπτό μέσα από μια απλή μετάδοση σκέψης και να στέλνει ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Έτσι, η τηλεπάθεια είναι ήδη πραγματικότητα».
Όλοι θα καρπωθούν τα «οφέλη» της τεχνολογίας αυτής.
«Αύριο, αυτές οι διαδικασίες θα επιτρέψουν να καταλήξουμε σε νέες μορφές άμεσης επικοινωνίας μέσω του νου και τη βελτίωση της διαδικασίας της μαθητείας και στην δημιουργίας onscreen δικτύου».
Η συνέπεια αυτής της εξέλιξης θα είναι η ασφυκτική επιτήρηση. Σήμερα, το κράτος έχει πρόσβαση στο προφίλ μας στο Facebook. Αύριο θα είναι σε κάθε σκέψη μας.
Μια μέρα η συνείδηση ​​θα αποθηκεύεται ψηφιακά και θα είναι δυνατό να ζει σε πολλούς κεντρικούς υπολογιστές.
«Χάρη στην εκπληκτική πρόοδο που μπορούμε να περιμένουμε από τις νανοεπιστήμες, ο καθένας ελπίζει ακόμη να μεταφέρει την ευαισθητοποίηση του εαυτού του σε άλλο φορέα, για να αποκτήσει το δικό του διπλό, αντίγραφα των αγαπημένων του ανθρώπων, άνδρες και γυναίκες των ονείρων μας, υβρίδια χτισμένα με ιδιόμορφα χαρακτηριστικά που έχουν προεπιλεγεί για φτάσουν συγκεκριμένους στόχους. Κάποιοι θα επιδιώξουν ακόμη να ξεπεράσουν το ανθρώπινο είδος με μια μορφή ζωής προικισμένη με μια διαφορετική και ανώτερη νοημοσύνη .
Μερικοί θα ζήσουν για χιλιάδες χρόνια και θα εισέλθουν σε μια ζώνη του λυκόφωτος μεταξύ ζωής και θανάτου.
«Τότε ο άνθρωπος, επιτέλους κατασκευασμένος σαν ένα τεχνούργημα, δεν θα γνωρίζει πλέον το θάνατο. Όπως όλα τα βιομηχανικά αντικείμενα, δεν θα είναι πλέον σε θέση να πεθάνει, δεδομένου ότι ποτέ δεν θα είχε γεννηθεί.
Η παραφροσύνη της ατζέντας
Το βιβλίο είναι γεμάτο με άλλες παρόμοιες περιγραφές των μελλοντικών ανθρώπων ως βιομηχανικά αντικείμενα, απηχώντας το κομμουνιστικό όνειρο του «σοβιετικού ανθρώπου».
Σε ένα σημείο στο βιβλίο του, ο Attali λέει πως τα παιδιά θα πρέπει να καλλιεργούνται σε εργαστήρια σαν «εμπορικό αντικείμενο».
Προβλέπει ότι πριν από το τέλος του αιώνα, το φεγγάρι θα αποικιστεί.

Ο τελικός στόχος της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (NWO)
Κοντά στο τέλος του βιβλίου ο Attali μας λέει ο απώτερος στόχος της NWO είναι να καταστρέψει την ανθρωπότητα.
Ο Attali λέει ότι η hyperdemocracy θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τον ΟΗΕ και που θα επιβάλλει υποχρεώσεις σε κάθε πολίτη ως προς το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους.
Η Hyperdemocracy θα αναπτύξει την ιδέα ενός «κοινό καλού» που ορίζεται από συλλογική νοημοσύνη, η οποία «θα είναι μια νοημοσύνη ιδιόμορφη, η οποία σκέφτεται διαφορετικά από το κάθε μέλος της ομάδας», κατά τον ίδιο τρόπο, που «ένας υπολογιστής σκέφτεται διαφορετικά από κάθε μεταποιητή».
Στη συνέχεια, θα διαγράψουμε τον εαυτό μας σταδιακά με την τεχνολογική πρόοδο.
«Τέλος, στην τελική φάση της εξέλιξης, θα μπορούμε να παρακολουθήσουμε (ίσως είμαστε ήδη μάρτυρες) μια υπερ-νοημοσύνη (hyperintelligence) διαβίωσης, της οποίας η ανθρωπότητα δεν θα είναι παρά ένα απειροελάχιστο στοιχείο».
Η ανθρωπότητα, τότε θα πεθάνει.
«Η μοναδική ιστορία του Homo sapiens sapiens θα έχει έρθει στην ολοκλήρωση».
Μάταιη η αντίσταση.
Ο Attali τέλος, πιστεύει ότι η όλη αντίσταση στην επερχόμενη παγκόσμια τάξη θα είναι μάταιη, διότι δεν θα προτείνει κάποιο άλλο σύστημα.
«Οι περισσότεροι δεν θα έχουν να προτείνουν κανένα υποκατάστατο σύστημα… εκτός από ελάχιστους που θα προτείνουν την επιστροφή στη θεοκρατία».

Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν

Η συγχώρεση είναι δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους..
Και αναμφίβολα χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρουμε να συγχωρήσουμε κάποιον που μας έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα, αλλά και ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να καταφέρουμε να συγχωρήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό!!!

Εκείνος που δυσκολεύεται να αγαπήσει αληθινά τον εαυτό του, είναι αυτός που έχει κολλήσει σε αυτό τον τομέα.
Είναι πολλοί εκείνοι που κουβαλάνε μέσα τους παράπονα και μίσος για ατελείωτα χρόνια.. Και βέβαια βρίσκουν λογικό και δικαιολογημένο να νιώθουν αυτά τα συναισθήματα, μιας και οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τον πόνο και την οργή που τους προκάλεσαν. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο λάθος, καθώς αυτή και μόνον η σκέψη, τους κρατάει μέσα στη δική τους φυλακή και ποτέ δεν θα κατορθώσουν να ευτυχήσουν αληθινά στη ζωή τους!!!
Με το να αρνούμαστε να συγχωρήσουμε, συμβαίνει κάτι τρομερό στον εαυτό μας… Η πικρία και ο φθόνος που έχουμε, συσσωρεύονται μέσα μας και γίνονται δηλητήριο που μας σκοτώνει!!!
Είναι αδύνατον να είμαστε υγιείς και ελεύθεροι όταν κρατάμε τον εαυτό μας δεμένο στο παρελθόν.. Ό, τι συμβαίνει πρέπει να ανήκει στο παρελθόν, γιατί η ζωή συνεχίζεται και εμείς έχουμε υποχρέωση να την ακολουθούμε!!
Με το να συγχωρήσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι τον δικαιώνεις γι’ αυτό που σου έκανε!!!
Ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί σύμφωνα πάντα με την κατανόηση, την επίγνωση και την γνώση που έχει.
Όσο πιο δύσκολα, βίαια (και ούτω καθ’ εξής) έχει ζήσει κάποιος άνθρωπος, άλλο τόσο και σε μεγαλύτερο βαθμό κυριαρχούν αυτά τα συναισθήματα μέσα του και ξεσπάει!!
Προφανώς μια τέτοια συμπεριφορά σε καμία περίπτωση δεν είναι δικαιολογημένη και αποδεκτή, αλλά για την δική μας πνευματική εξέλιξη, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε τον πόνο του και να δώσουμε άφεση αμαρτιών.
Άφησε το παρελθόν να φύγει και απελευθερώσου με την δύναμη της συγχώρεσης!!!
Μην χάνεις τον χρόνο σου για να εκδικηθείς, γιατί απλούστατα
Ό, ΤΙ ΔΙΝΕΙΣ, ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΣΕΝΑ!!!
Συνήθως τα άτομα που δυσκολευόμαστε περισσότερο να συγχωρήσουμε, είναι αυτά που μας δίνουν και το μεγαλύτερο μάθημα στη ζωή!!
Χρειάζεται αγάπη για τον εαυτό μας και ανύψωση από αυτή την παλιά κατάσταση και τότε η συγχώρεση θα έρθει από μόνη της.
Όταν αρχίζουμε να συγχωρούμε αυτούς που μας πλήγωσαν θα διαπιστώσουμε με τον καιρό μια απροσδόκητη ανταπόκριση..
Η προσωπική επαφή με το πρόσωπο, ή τα πρόσωπα αυτά, δεν καθίσταται απαραίτητη για να επιτευχθεί η συγχώρεση. Η νοερή και αληθινή συγχώρεση, αυτή που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας είναι ικανή για να φέρει την αλλαγή μέσα μας!!!
Πάνω απ’ όλα συγχωρούμε για εμάς τους ίδιους, όχι για τους άλλους.
Για να νιώσουμε τη λύτρωση και να προχωρήσουμε στη ζωή με αγάπη. Μόνο έτσι θα ευτυχήσουμε!!!
Όταν είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και μάλιστα σε τέτοιου είδους καταστάσεις, δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ζήσει το παρόν και η ζωή χάνεται από μπροστά μας.
Ψάξτε βαθύτερα μέσα σας μήπως τελικά χρειάζεται να συγχωρήσετε πρώτα απ’ όλα τον ίδιο σας τον εαυτό και ύστερα τους άλλους.
Μην φυλακίζεστε άλλο εξ αιτίας μιας αδικίας που έγινε στο παρελθόν. Άλλωστε τι είναι προτιμότερο; Να έχετε δίκιο ή να είστε ευτυχισμένοι;;
Και κλείνω με μια φράση που τα συνοψίζει όλα και έχει ειπωθεί από τον Μαχάτμα Γκάντι:
Η ικανότητα να συγχωρείς είναι προσόν του δυνατού. Οι αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούν.

Συντάκτρια: Ανθή Χαρέα. Επιμέλεια Αφύπνιση συνείδησης

Ρωσία: Ετοιμάζει την «κιβωτό του Νώε» για την ημέρα της καταστροφής- Τι φοβούνται τα κράτη του κόσμου;

Σκέψεις και προβληματισμό προκαλεί η σημερινή ανακοίνωση της Ρωσίας για την δημιουργία μιας «κιβωτού» όπου θα είναι συγκεντρωμένα όλα τα δεδομένα έμβιας ζωής του πλανήτη, ως αυτά να μπορούν να αναπαραχθούν ύστερα από μια μεγάλη φυσική καταστροφή.
Πιο συγκεκριμένα και όπως αναφέρει ο ρωσικός Τύπος μια  σύγχρονη «κιβωτό του Νώε» πρόκειται να κατασκευάσει στη Ρωσία το πανεπιστήμιο της Μόσχας, στην οποία θα περιέχεται το DNA όλων ζωντανών οργανισμών στη Γη ακόμη και αυτών που έχουν εξαφανιστεί.
Των γιγαντιαίων διαστάσεων  φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα πρόκειται να εισέλθει στη φάση της υλοποίησης με εξαιρετικά επείγουσες διαδικασίες έτσι ώστε να είναι έτοιμο το 2018.
«Ονομάζω το πρόγραμμα η “κιβωτός του Νώε”. Θα περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας βάσης πληροφοριών γενετικού υλικού κάθε ζωντανού οργανισμού στον πλανήτη, όχι μόνο των ζωντανών αλλά και αυτών που έχουν εξαφανιστεί. Αυτή είναι η πρόκληση που έχουμε θέσει ως στόχο» δηλώνει ο πρύτανης του πανεπιστημίου της Μόσχας Viktor Sadivnichy.
Σύμφωνα με τον ίδιο η τεράστια έκταση της βάσης αυτής του DNA θα είναι 430 τ. χλμ.(!) και θα βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του πανεπιστημίου σε υπόγειες εγκαταστάσεις ασφαλείς από οποιαδήποτε εξωτερική απειλή.
«Θα μας επιτρέψει την κρυογονική αποθήκευση διάφορων  κυτταρικών οργανισμών οι οποίοι στη συνέχεια θα μπορούν να αναπαραχθούν. Ενώ θα περιλαμβάνει και το απαραίτητο πληροφοριακό σύστημα», συμπλήρωσε ο Sadivnichy.
Η γραμματεία του πανεπιστημίου έχει επιβεβαιώσει πως η βάση δεδομένων θα περιέχει συγκεντρωμένα βιουλικά από όλα τα τμήματα του πανεπιστημίου της Μόσχας συμπεριλαμβανομένων και αυτών που προέρχονται από τον βοτανικό κήπο, το ανθρωπολογικό Μουσείο, το ζωολογικό Μουσείο, και άλλα . Όλα τα τμήματα του πανεπιστημίου θα αναμιχθούν στο κολοσσιαίο  αυτό έργο το οποίο έχει χρηματιοδοτηθεί εκτάκτως από το ρωσικό προϋπολογισμό με το ύψος των 3 δισ. ρουβλίων (194 εκατ. $)
Ο Sadovnichy δήλωσε πως η τράπεζα αυτή θα είναι συνδεδεμένη με άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το έργο αυτό θα είναι ένα τεράστιο άλμα στη ρωσική ιστορία καθώς η χώρα είναι η πρώτη που δημιουργεί μια “κιβωτό του Νώε”», σημείωσε ο Ρώσος πρύτανης.
Αν και η Ρωσία δεν είναι η πρώτη χώρα που επιχειρεί τη δημιουργία ενός τέτοιου έργου καθώς είναι γνωστή η προσπάθεια της Βρετανίας για την «παγωμένη κιβωτό» όπου φυλάσσεται το γενετικό υλικό υπο εξαφάνιση ειδών ή το θησαυροφυλάκιο των σπόρων στην Νορβηγία   «Svalbard Global Seed» ή ένα ανάλογο σχέδιο το 'Millennium Seed Bank” στη Βρετανία αλλά όλα δείχνουν πως ο κόσμος προετοιμάζεται για κάτι που κανείς δεν αποκαλύπτει, αλλά όλα κρύβονται πίσω από την ουδέτερη περιγραφή της «επιστημονικής έρευνας».
Στις ΗΠΑ τεράστιες σε μήκος έκτασης σήραγγες κατασκευάζονται από την Περιοχή 51 μέχρι το αεροδρόμιο που είναι ανεπίσημα γνωστό ως το «αεροδρόμιο της ημέρας της καταστροφής» ή το «καταφύγιο των περιούσιων»  στο Ντένβερ και από το Maine στην Ουάσιγκτον μέχρι το Λευκό Οίκο. Στη Ρωσία 5.000 καταφύγια ένα μόνο εκ των οποίων είναι ικανό να φιλοξενεί 60.000 άτομα έχουν ολοκληρωθεί στην Κίνα αντίστοιχα έργα έχουν πραγματοποιηθεί ενώ κατά δεκάδες ίσως και εκατοντάδες πόλεις «φαντάσματα» δημιουργούνται σε περιοχές σε μεγάλο υψόμετρο και μακριά από ακτογραμμές.
Αυτό που ξενίζει είναι η ξαφνική απόφαση του Κρεμλίνου να δημιουργήσει μια τέτοια βάση δεδομένων όλων των ζωντανών οργανισμών και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ με ολοκλήρωση το 2018. Για πιο λόγο η Ρωσία αποφασίζει τη δημιουργία ενός κολοσσιαίου έργου και μάλιστα που η οικονομία δοκιμάζεται;
Για ποιο λόγο οι «πληροφορίες» για μια επερχόμενη καταστροφή πολλαπλασιάζονται στο διαδίκτυο άσχετα από το όσο έγκυρες ή μη μπορεί να είναι αυτές καταστροφή η οποία δε θα προέλθει από ένα γεγονός όπως ένας παγκόσμιος πόλεμος αλλά μια «φυσική» καταστροφή η οποία θα πυροδοτηθεί από ένα εξώτερο γεγονός;
Και ποιο μπορεί να είναι αυτό το γεγονός;
Κανείς φυσικά δεν πρόκειται να δώσει μια πειστική απάντηση ενώ οι απορίες και τα ερωτήματα μεγαλώνουν για ποιο λόγο η ανθρωπότητα προετοιμάζεται για κάτι που επισήμως δεν υφίσταται καν ούτε καν ως θεωρεία.

δεν θελω δωρα ακριβα φετος να μ αγορασεις μου φτανει μερες γιορτινες να ρθεις να μ αγκαλιασεις

 Μέρες αγάπης έρχονται μα περισσοτερο μου λειπεις
κι αντι γιορτη να χω χαρας εχω καυμου και λύπης

Οφέτος τα Χριστούγεννα, ένα μόνο ζητάω
δάκρυα να μη βγάλουνε τα μάτια π' αγαπάω

Πηγή: http://crete.mmx.gr

 Οπως ροδιζει η ανατολη κι οπως ανθει η γαρδένια
σου ευχομαι καλες γιορτες χωρις καμια εννοια

 Χριστουγεννα πρωτοχρονια θα σε εχω στην αγκαλια μου
μα μοναχα στο ονειρο αφου εισαι μακρια μου

 Δέντρο χριστουγεννιατικο ολη η γη να γινει
και να χει για στολίδια του υγεία και ειρήνη

Χριστούγεννα σιμώνουνε μα πως γιορτές να κάνω
π' αντί στολίδια στο δεντρό κρεμώ πληγές απάνω

Πηγή: http://crete.mmx.gr

 Αλλοι γλεντουν και πινουνε με φωτα και στολιδια
κι αλλοι πεινουν και ψαχνουνε να φανε απ τα σκουπιδια

 Δεν θα στολισω δεντρο ουτε θα αναψω φωτα
γιατι δεν ειναι τιποτα εφετος οπως πρωτα

 θα ηθελα να γινομουνα αστερι στο δεντρό σου αφου δεν γινεται αλλιως να μπω στο σπιτικό σου

 οσο πλησιαζουν οι γιορτες τοσο στεναχωρουμε
χριστουγεννα πρωτοχρονια που χωριστα θα ζουμε

 δεν θελω δωρα ακριβα  φετος να μ αγορασεις
μου φτανει μερες γιορτινες να ρθεις να μ αγκαλιασεις

ηθελα να μουν ελατο κι ας ημουνα κομενο
να με χεις μες στο σπιτι σου μερες των χριστουγεννων

Αρνταβάν: ο τέταρτος Μάγος και το μυστικό των άστρων

Να μια ιστορία για τον Αρταβάν, τον τέταρτο μάγο, τον φίλο του Μελχιώρ, του Γάσπαρ και του Βαλτάσαρ, που προσκύνησαν τον Χριστό στη Βηθλεέμ.
Οι Τρεις γνωστοί Μάγοι κατοικούσαν στη Βορσίππη της Βαβυλώνας και αποφάσισαν ομόφωνα ότι το ασυνήθιστα φωτεινό ουράνιο σώμα που έβλεπαν από τα παρατηρητήριά τους ήταν το σημάδι της γέννησης ενός βασιλιά.
Είπαν λοιπόν  να τον επισκεφθούν.

Ο Αρταβάν, που κατέγραφε από το παρατηρητήριό του στα Εκβάτανα τις θέσεις του Δία και της Αφροδίτης, παρατήρησε μια ασυνήθιστη προσέγγιση μεταξύ τους. Πριν οι δυο πλανήτες πλησιάσουν ακόμα περισσότερο, αποφάσισε να επισκεφτεί τους σοφούς της Βορσίππης για να επωφεληθεί από την πείρα τους.
Ήταν βέβαιο ότι όταν οι δύο πλανήτες θα πλησίαζαν περαιτέρω, θα έμοιαζαν σαν να εκπέμπουν, λόγω της εγγύτητος,  μια ασυνήθιστη λάμψη. Ένιωθε ότι δεν ήταν σε θέση να βλέπει στα ουράνια φαινόμενα σημάδια και να τα ερμηνεύει.
Άλλοι επιφανείς αστρονόμοι της Χώρας του μπορούσαν να υπερβαίνουν την ατέλεια της ανθρώπινης υπόστασης, εντάσσοντάς την σε ένα κοσμικό σχέδιο με το οποίο βρισκόταν σε ισορροπία, και που οι αντιστοιχίες, οι θέσεις και οι γωνίες των πλανητών στη ζώνη του ζωδιακού, δημιουργούσαν μια τέλεια απεικόνιση, καθαρή και σαφή, του ανθρωπίνου σύμπαντος και της κοσμικής του μοίρας.
Ο Αρταβάν δεν αδυνατούσε να διακρίνει τα σχήματα και τις μορφές τους στον ουράνιο θόλο. Υπέκυπτε όμως στην σχολαστική υπερβολή της καταγραφής των μετρήσεων, που, από το πάθος να συγκρατήσει στη μνήμη του τις σχετικές θέσεις των αστέρων από νύχτα σε νύχτα, παρασυρόταν σε μια ματαιόδοξη ικανοποίηση για τις καταγραφές του, αδυνατώντας μετά να δει το σύνολο και τις επιρροές και αλληλεξαρτήσεις τους με τον γήινο και φθαρτό κόσμο των ανθρώπων. Είχε ανάγκη λοιπόν να συμβουλεύεται έναν μεγαλύτερο αστρονόμο και συνήθως ρωτούσε τον Μελχιώρ.
Προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει τις διαφορές στις θέσεις των άστρων από τη διαφορετική θέση παρατήρησης, ταξίδευε με το βλέμμα στραμμένο στον Ουρανό. Φτάνοντας όμως στη Βορσίπη ο υπηρέτης του Μελχιώρ που είχε μείνει για να τον ενημερώσει, του είπε ότι οι σοφοί, που έβλεπαν δίνοντας άλλα νοήματα τον ίδιο ουρανό, είχαν ξεκινήσει το ταξίδι τους για να προσκυνήσουν τον νέο βασιλέα.
Νέος βασιλέας λοιπόν! Αυτό ήταν το μήνυμα που ο Αρταβάν αναγκαζόταν να αποδεχτεί, χωρίς να μπορεί να το καταλάβει και να το δεχτει με όλη του την καρδιά.
Γνωρίζοντας όμως ότι ο ίδιος δεν θα είχε ποτέ το χάρισμα της ερμηνείας, χάρηκε που θα είχε και αυτός την ευκαιρία να προσκυνήσει το νέο βασιλέα μια και οι τρεις Μάγοι δεν ήταν παρά τρεις μέρες που είχαν φύγει. Να παρατηρεί τον ουρανό το γνώριζε καλά. Άλλες οδηγίες δεν είχε ανάγκη και ξεκίνησε όλο προσμονή για το ταξίδι. Ταξίδευε μέρα και νύχτα για να καλύψει την απόσταση που τους χώριζε.
Εν τω μέσω της ερήμου συνάντησε έναν άνθρωπο, πεσμένο καταγής με τα χείλη άσπρα από τη δίψα, που καιγόταν από τον πυρετό. Ο Αρταβάν τον μετέφερε με την καμήλα του σε μια όαση που είχε συναντήσει και έμεινε μαζί του μέχρι να συνέλθει όσο τον φρόντιζαν οι νομάδες που είχαν κατασκηνώσει στην όαση.
Ο Μελχισεδέκ, γιατί αυτό ήταν το όνομα του ανθρώπου, συνήλθε μετά από δυο μέρες και συμφώνησε να τον συνοδεύσει στο υπόλοιπο του ταξιδιού γιατί ήταν φανερό από την πορεία που είχε πάρει ότι κατευθυνόταν προς τη χώρα των Ιουδαίων.
Δυστυχώς ο Αρταβάν δεν πρόλαβε να προσκυνήσει το Θειο Βρέφος όπως οι άλλοι τρεις μάγοι γιατί η Αγία Οικογένεια είχε ήδη διαφύγει στην Αίγυπτο. Στη Βηθλεέμ, όπως και σε όλη τη χώρα,  είχε ξεκινήσει η σφαγή των νηπίων,  που ο Αρταβάν συγκλονισμένος παρακολουθούσε χωρίς να μπορεί να αποτρέψει.
Προσπάθησε όμως μοιράζοντας ρουμπίνια που κρατούσε ως δώρο για τον νέο βασιλέα να δωροδοκήσει Ρωμαίους στρατιώτες και να σώσει κάποια παιδιά από βέβαιη σφαγή. Λέγεται ότι μεταξύ αυτών που εσώθησαν ήταν και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.
Ενώ οι τρεις Μάγοι επέστρεψαν στην Περσία, ο Αρταβάν θεώρησε ότι έπρεπε να ακολουθήσει το Θειο Βρέφος στην Αίγυπτο και έτσι πήγε εκεί προσπαθώντας να τους εντοπίσει. Αυτό δε στάθηκε δυνατόν γιατί η Αγία Οικογένεια κρυβόταν φοβούμενη τους κατασκόπους του Ηρώδη. Θεράπευε όμως ασθενείς με τις γνώσεις που είχε για τις παθήσεις του ανθρωπίνου σώματος και τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών, εξαγόραζε φυλακισμένους και ανακούφιζε τους φτωχούς με το θησαυρό που είχε φέρει μαζί του.
Έτσι πέρασαν περίπου 33 χρόνια. Είχε πια γεράσει. Είχε αποκτήσει μια άσπρη γενειάδα που τον έκανε φαίνεται ακόμα πιο σεβάσμιος και μονολογούσε «αν θεραπεύσετε αυτούς εμένα θεραπεύσατε, αν ελεήσατε αυτούς εμένα ελεήσατε». Προσπαθούσε έτσι να βρει ανακούφιση στο ότι είχε καθυστερήσει και δεν είχε προλάβει να δει τον Βασιλέα, μετατρέποντας έτσι την απουσία της συνάντησης σε σκοπό της ζωής του.
Οι φτωχοί τον θεωρούσαν Άγιο και μια ομάδα πιστών του φίλων αποφάσισαν να τον ακολουθήσει στην επιστροφή στην Ιερουσαλήμ γιατί είχε φτάσει η φήμη ακόμα και στην Αίγυπτο για ένα βασιλιά των Ιουδαίων.

Όταν έφτασε μετά από ένα εξαντλητικό ταξίδι στα Ιεροσόλυμα γιατί δεν ήταν πια νέος, ήταν η μέρα της σταυρώσεως. Ο Αρταβάν αποφάσισε να ανεβεί στο βουνό για να ρωτήσει για τον βασιλιά των Ιουδαίων. Είχε ακόμα ρουμπίνια από το δώρο και ήταν βέβαιος ότι θα μπορούσε,  για άλλη μια φορά,  να εξαγοράσει τους Ρωμαίους.
Δυστυχώς η καρδιά του τον πρόδωσε και λιποθύμησε κάτω από το σταυρό. Έχοντας χάσει τις αισθήσεις του είδε εν τούτοις ένα εκτυφλωτικό φως και μια φωνή, που θεώρησε ότι ήταν η φωνή του Θεού του Πυρός που λατρεύουν στην πατρίδα του, να λέει:
«Είσαι ο Αρνταβάν και σε αγαπώ»
Αρνταβ στη Μανιχαϊστικη Μέση Περσία, είναι το ουράνιο πρόσωπο που είναι το πιο φωτεινό, ο δίκαιος και ο εκλεκτός. Αρνταβάν είναι αυτός που μένει πάντα αθάνατος σύμφωνα με την Περσική παράδοση.
Όταν αργότερα οι μαθητές του τέλεσαν την ταφή του, είπαν μεταξύ τους ότι ο ίδιος ο εσταυρωμένος του είχε πει:
« ότι εποίησας εις ένα των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εποίησας».
Ο Αρνταβάν, περνώντας στην αιωνιότητα, μπόρεσε επιτέλους να διαβάσει στο όνομά του το μυστικό που του έλεγαν τα άστρα.

Αρχαίων σοφία: ποια η πραγματική αξία του χρήματος;

Στη σημερινή κοινωνία όλα φαίνεται να περιστρέφονται γύρω από το χρήμα.
Όλοι μας επιδιώκουμε να βρούμε μια καλοπληρωμένη θέση εργασίας ώστε να έχουμε τη δυνατότητα όχι μόνο να βγάζουμε τα προς το ζην, αλλά να μπορούμε ακόμη να απολαμβάνουμε τις ανέσεις της σύγχρονης εποχής.

Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι διαμορφωμένος έτσι ώστε όλοι να θεωρούν το χρήμα ως μια υπέρτατη αξία δεδομένου ότι χωρίς αυτό είναι αδύνατον να αγοράσει κανείς υλικά αγαθά, πράγμα που φαντάζει καταστροφικό στην καταναλωτική κοινωνία όπου διαβιούμε.
Είναι, όμως, πραγματικά έτσι τα πράγματα; Έχουν πραγματικά τόσο μεγάλη αξία τα χρήματα όση εμείς θέλουμε να τους προσδίδουμε;
Για να δούμε ποια είναι η άποψη των αρχαίων Ελλήνων και πιο συγκεκριμένα, του Σοφοκλή πάνω στο θέμα:
«οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος κακὸν νόμισμ’ ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πόλεις πορθεῖ. τόδ’ ἄνδρας ἐξανίστησι δόμων. τόδ’ ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει φρένας χρηστὰς πρὸς αἰσχρὰ πράγμαθ’ ἵστασθαι βροτῶν.»,
Δηλαδή:
«Δεν καθιερώθηκε ποτέ από το ανθρώπινο γένος κάτι πιο ολέθριο από το χρήμα. Αυτό πορθεί πόλεις. Αυτό ξεσηκώνει ανθρώπους από τα σπίτια τους. Αυτό παρασύρει και διαστρέφοντας τα καλά μυαλά τα σπρώχνει προς αισχρές πράξεις.» (Σοφοκλέους, Αντιγόνη)
Αρκεί να θυμηθούμε τη σημερινή οικονομική κρίση και να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας το πλήθος των ανθρώπων που έχουν μείνει άστεγοι εξαιτίας του χρήματος. Αρκεί να θυμηθούμε τη διαφθορά που υπάρχει στον πλανήτη και παραγκωνίζει την έννοια της δικαιοσύνης.
Αρκεί να συλλογιστούμε τις αδικίες που είναι ικανοί να διαπράξουν οι άνθρωποι στο βωμό του χρήματος. Τελικά, η μόνη ιδιότητα που έχουν τα χρήματα είναι να διαφθείρουν και να καταστρέφουν ότι αγγίζουν.
Όλο αυτό μας βάζει σε σκέψεις. Μήπως θα ήταν καλύτερο να ζούσαμε σε μια κοινωνία, όπου όλα θα λειτουργούσαν με ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών;
Οι καρδιές των ανθρώπων θα ήταν, σίγουρα, πιο αγνές και πιο δίκαιες από ότι είναι σήμερα.